IgE sp. F2 - mleko krowie

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy krwi przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do  alergenów mleka krowiego (f2)  jest przydatne w diagnostyce uczulenia na mleko krowie i jego produkty.  Wśród dzieci częstość alergii na mleko krowie zaczęła wzrastać w latach 50. latach XX wieku wraz ze spadkiem procentu niemowląt karmionych piersią. Dziś dochodzi nawet do kilkunastu procent. Równocześnie obserwuje się narastającą naturalnie z wiekiem remisję objawów alergii, która u trzylatków wynosi ok. 85%. Jednakże u ponad 10% osób uczulenie na alergeny mleka krowiego utrzymuje się z różnym nasileniem i objawami. Z  ponad 20 składników mleka odpowiadających za alergię, najważniejszymi alergenami są 3 tzw. alergeny serwatkowe,  ciepłostałe:  beta-laktoglobulina, (80% uczuleń), alfa-laktoalbumina (50% uczuleń) i ciepłochwiejna albumina surowicy bydlęcej, BSA (30% uczuleń)  oraz odporna na ciepło, ale podatna na proteazy (choć z zachowaniem alergenności)  kazeina (60% uczuleń).  BSA inaktywowana jest już w procesie pasteryzacji (70-80oC), alfa i beta-laktoglobuliny wytrzymują gotowanie  (100oC), lecz tracą właściwości alergenowe w 120oC czyli temperaturze stosownej przy produkcji mleka UHT, najczęściej o kilkuletnim okresie przydatności do spożycia. Ustalenie alergii na kazeinę jedynie na podstawie wywiadu lub obserwacji klinicznej jest bardzo trudne, przesłankę stanowią objawy występujące przede wszystkim po zjedzeniu sera. Najczęściej jednak równocześnie uczula kilka alergenów mleka. Poziom IgE specyficznych dla alergenów mleka dobrze koreluje z nasileniem objawów uczulenia i remisją alergii, głównie jednak w przypadku alergenów serwatkowych. Co piąty noworodek rodzi się z natomiast z przeciwciałami IgG specyficznymi dla antygenów mleka krowiego, najczęściej kazeiny i beta-laktoblobuliny.  Z następującą remisją objawów alergii,  poziom przeciwciał IgG przeciw białkom serwatki spada, natomiast przeciw kazeinie może pozostać wysoki, mimo braku objawów uczulenia. Porównaj badania  IgE specyficznych dla alergenów:  mleka UHT- 784;  alfa-laktoalbuminy - 788; beta- laktoalbuminy - 789; BSA - 783; kazeiny - 790;  sera cheddar  - 792;  hydrolizatu serwatki - 794;  jogurtu - 795.  Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Zakres raportowania testu plasuje się pomiędzy 0,1-100 kU/l, wyniki powyżej 100 kU/l raportowane są jako >100 kU/l. Ilościowe wyniki wyrażone w kU/l są dodatkowo  przypisywane do odpowiedniej półilościowej klasy skali RAST (klasy 0-6) i opatrywane zwięzłym komentarzem klinicznym. Test wykonywany jest w automatycznym analizatorze immunochemicznym, dlatego możliwe jest natychmiastowe zaprogramowanie wykonania oznaczeń kolejnych alergenów w badanej  próbce surowicy pozostającej w analizatorze. Dzięki bardzo niskiej granicy wykrywalności testów wykonywanych w systemie, w przypadku niektórych alergenów (np. alergeny mleka, jajka kurzego), możliwe jest prognozowanie rozwoju alergii w przyszłości: tzw. marszu alergicznego (ang. allergic march, atopic march).