IMMUNOdiagDIETA, 28 IgG

Wykonanie testu wymaga wypełnienia: Zlecenia i Druku zgody na przetwarzanie danych osobowych.
Oznaczanie IgG swoistych dla składników pokarmowych powinno być zalecane osobom cierpiącym od niedawna (w okresie kilku tygodni) na ostre, nawracające z różną intensywnością objawy niedyspozycji przewodu pokarmowego: bóle brzucha, biegunki, zaparcia, wzdęcia, zwłaszcza, gdy dają się powiązać w czasie z przebytymi  ostrymi zatruciami pokarmowymi, ciężkimi zakażeniami przewodu pokarmowego lub antybiotykoterapią. Objawy mogą, lecz nie muszą wiązać się z dietą, zwłaszcza z dominującymi w niej produktami (np. mlecznymi, jarzynami, przyprawami itd.). Wykonanie badania nie powinno ograniczać diagnostyki w kierunki innych schorzeń o podobnych objawach. 
Określenie składnika pokarmu indukującego swoiste przeciwciała IgG, pozwala na ustalenie spersonalizowanego  profilu żywienia pacjenta, eliminującego składniki nietolerowane.
Miejscowy stan zapalny jelit lub będący jego konsekwencją zespół upośledzonej
wybiórczości wchłaniania jelitowego, LGS (ang. Leaky Gut Syndrome), prowadzą do nasilonej produkcji przeciwciał zapalnych podklas: IgG1-3, w tym przeciwciał swoistych dla wnikających do krwi wielkocząsteczkowych produktów trawienia, które u osób zdrowych zatrzymywane są przez sprawną barierę jelitową. W konsekwencji wzrostu stężenia IgG1-3  dochodzi do wzrostu całkowitego stężenia IgG. Specyficzne IgG1-3  tworzą z nietypowymi cząsteczkami kompleksy, które są sukcesywnie usuwane z krwioobiegu przez komórki układu odpornościowego. W przypadku niewydolności sytemu odpornościowego, masowo powstające kompleksy osadzają się w tkankach, wywołując objawy zapalne i stany chorobowe, często pozornie bez związku z przewodem pokarmowym. Rozwija się tzw. nietolerancja pokarmowa zależna od IgG. Bodźcem wyzwalającym proces nietolerancji tego typu są ostre zakażenia przewodu pokarmowego, zatrucia pokarmowe lub intensywna antybiotykoterapia.  Przedłużający się stan nietolerancji związanej z aktywnością specyficznych, prozapalnych przeciwciał  IgG1-3  generuje powstawanie przeciwciał przeciwzapalnych IgG4 o podobnej swoistości, kompensujących skutki przeciągającej się ekspozycji na czynniki uczulające. U tej samej osoby rozkład stężeń specyficznych IgG4 jest inny niż rozkład stężeń specyficznych IgG określanych w tej samej próbce krwi.  IgG4 wykazuje niewielką liczbę wyników wysokich i przeważający odsetek wyników ujemnych, podczas gdy rozkład IgG charakteryzuje się licznymi wynikami nieznacznie podwyższonymi związanymi z małym ryzykiem nietolerancji lub w ogóle nieistotnymi diagnostycznie.  Stężenie specyficznych IgG4 okazuje się lepszym markerem długotrwałej nietolerancji pokarmowej niż stężenia całkowitej IgG zdominowanej przez IgG1-3.
Jak dotąd nie uzyskano konsensusu odnośnie zależności nasilenia objawów nietolerancji pokarmowej i  stężenia  sIgG/IgG4 równie istotnej statystycznie jak zależności pomiędzy objawami klinicznymi i stężeniem sIgE w przypadku alergii IgE zależnej (natychmiastowej typu 1).  Stąd wyniki pomiarów sIgG/IgG4 uzyskane w diagnostyce nietolerancji pokarmowej  powinny być analizowane indywidulanie, w kontekście  historii choroby i rodzaju/nasilenia objawów, a nie wyłącznie odnoszone do określonego zakresu obiektywizowanych wartości liczbowych.
Nowatorstwo ImmunodiagDiety polega na:
• wyborze alergenów charakterystycznych dla polskiej diety; • podobieństwie panelu 28 alergenów do równolicznych paneli konstruowanych dla alergii IgE zależnej, umożliwiającym różnicowanie nietolerancji i alergii przez równoległe wykonanie obu test z jednej próbki krwi, przydatne w przypadku, gdy czas wystąpienia reakcji od kontaktu z alergenem  jest trudny do ustalenia; • zróżnicowaniu długości paneli na krótkie: 28 i 44 elementów do badań przesiewowych i długie: 88 i 280 elementów, pozwalające na dobór nieszkodliwych zamienników w diecie eliminacyjnej/rotacyjnej; • możliwości wykonania oznaczeń dla sIgG istotnych dla alternatywnych sytuacji klinicznych: sIgG (całkowitych sIgG) reprezentatywnych dla świeżych, ostrych, nawracających nietolerancji oraz sIgG4 reprezentatywnych dla długotrwałej nietolerancji.
Wynik ImmunodiagDiety zaopatrzony jest w komentarz i spersonalizowane zalecenia dietetyczne. Diagnostyka udziela dodatkowych wyjaśnień i zapewnia konsultację z współpracującymi dietetykami. Materiały opisujące test dostępne są na stronie Diagnostyki i w punktach pobrań.
Istotne uwagi:
Wyniki pomiarów antygenowo swoistych IgG/IgG4 mogą być interpretowane wyłącznie w kontekście stanu klinicznego badanego, w tym nasilenia i czasu trwania objawów stanowiących wskazania do wykonania badania oraz w zestawieniu z wynikami innych badań laboratoryjnych.
• Szczególnie przydatna diagnostycznie jest różnica pomiędzy wynikami pomiaru wykonanego przed rozpoczęciem terapii/diety eliminacyjnej i powtórzonego tą samą metodą w określonym czasie po wdrożeniu terapii.
• Wymienne stosowanie różnych testów do pomiaru stężenia antygenowo swoistej IgG/IgG4 u danej osoby jest diagnostycznie niemiarodajne. Wielkości stężenia IgG/IgG4 uzyskiwane  w tej samej próbce surowicy różnymi testami zależą od: metody pomiaru, charakteru testu (test ilościowy, półilościowy), formatu zestawu testowego (blot, mikropłytka), przyjętej definicji jednostki IgG/IgG4, składu alergenów diagnostycznych. Testy różnią się  wartościami decyzyjnymi i sugestiami zależności objawów klinicznych od wyniku.
• Długotrwałe monitorowanie badanego musi opierać się na tym samym teście. Tylko w takim przypadku możliwe jest określenie klinicznie istotnej różnicy pomiędzy wynikami uzyskanymi w kolejnych badaniach.
• Porównania pomiarów antygenowo swoistych IgG wykonywanych u badanego różnymi metodami w wielodniowych odstępach czasu jest diagnostycznie niemiarodajne.