Inny materiał w kierunku paciorkowca grupy B (GBS)

Badanie w kierunku paciorkowca grupy B (GBS)  w materiale innym niż wymazy z narządów moczopłciowych i odbytu kobiet lub wymazy pobrane od noworodka w ramach opieki perinatalnej, wykonywane są zgodnie ze wskazaniami lekarza, określającego rodzaj materiału,  miejsce i czas pobrania itd.  Gatunki rodzaju Streptococcus (Paciorkowców) systematyzowane są wg cech genetycznych (sześć grup: I – VI),  fenotypowych (np. serotypy)  i chorobotwórczości. Do genetycznej grupy I (wg rybosomowego RNA, r RNA) zaliczają się o paciorkowce ropotwórcze o serotypach A, B, C (wg podziału Lacenfield opartego na różnicach węglowodanów). Paciorkowce grupy B powodują β-hemolizę (całkowitą hemolizę krwinek czerwonych w hodowli).  Paciorkowcem z grupy B jest Streptococcus agalactiae (Str.agalactiae), paciorkowiec bezmleczności, u dorosłych kolonizujący fizjologicznie układ moczopłciowy i przewód pokarmowy, odpowiedzialny za groźne zakażenia położnic i noworodków. Do zakażeń takich dochodzi ze względu na sąsiedztwo cewki moczowej i pochwy.  Kolonizacja narządów płciowych ciężarnej przez GBS może prowadzić m.in. do zakażenia i uszkodzenia łożyska i w konsekwencji do przedwczesnego porodu. U noworodków na które paciorkowiec jest przenoszony w okresie porodu lub okołoporodowym,  może dochodzić do  bakteremii prowadzącej do posocznicy, zapalenia płuc i opon mózgowych. Specyficznym badaniem w diagnostyce zakażeń GBS  jest badanie w kierunku nosicielstwa paciorkowców grupy B, będące prostym badaniem celowanym, wykazującym obecność GBS w wymazie pobranym z pochwy oraz odbytu.