Jod w DZM

Pomiar jodu w moczu dobowej zbiórce moczu, DZM (oraz próbce przygodnej)  stosowany jest dla określenia podaży jodu w diecie. Wydalanie jodu z moczem jest czułą metodą oceniającą podaż jodu w danej populacji, gdyż ok. 90% spożytego jodu jest wydalane przez nerki. Stężenie jodu w organizmie zależy od podaży w pokarmie i w wodzie, od szybkości wchłaniania w jelicie i szybkości wchłaniania przez tarczycę. Nie wchłonięty przez tarczycę jod filtrowany jest w nerkach i wydalany z moczem. Oznaczanie statusu jodu w organizmie na postawie oznaczenia w DZM jest może być trudne technicznie  ze względu na problemy wiążące się ze zbiórką moczu u małych dzieci. Pomiar jodu w DZM metodą ICP-MS (ang. Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry) –  spektrometrii mas ze wzbudzeniem w plazmie indukcyjnie sprzężonej pozwala na ograniczenie wpływu czynników zaburzających oznaczenie jodu wykonywane w moczu (np. efektu matrycy). Wynik podawany jest jako wskaźnik wydalania jodu do kreatyniny (µg jodu/g kreatyniny).