Kalprotektyna w kale

Krótko o badaniu

Oznaczenie kalprotektyny w kale, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu stanów zapalnych jelit i przewodu pokarmowego.

Więcej informacji

Oznaczenie kalprotektyny w kale, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu stanów zapalnych jelit i przewodu pokarmowego. Kalprotektyna jest wiążącym wapń i cynk białkiem ostrej fazy, produkowanym i wydzielanym przede wszystkim przez leukocyty: neutrofile i monocyty w odpowiedzi na stymulujący bodziec. Jest jednym z regulatorów stanu zapalnego. Zaktywowane leukocyty wydzielają znaczne ilości kalprotektyny, prowadząc do wzrostu jej stężenia w surowicy i płynach ustrojowych oraz w kale, przy czym w stanie prawidłowym stężenie w kale przekracza kilkakrotnie stężenie w surowicy. Oznaczana w kale kalprotektyna stanowi marker stanów zapalnych i chorób nowotworowych przewodu pokarmowego. W nieswoistych stanach zapalnych jelit dochodzi do rozszczelnienia bariery jelitowej, przenikania z krążenia leukocytów wydzielających kalprotektynę i znacznego wzrostu jej stężenia w kale, co ją predestynuje do roli biochemicznego markera nieswoistych chorób zapalnych jelit (z ang. inflammatory bowel diseases, IBD). Do IBD należą choroba Leśniowskiego-Crohna  (z ang. CD) i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa, CU). Wzrost stężenia kalprotektyny w kale towarzyszy również m.in. nowotworom jelita, marskości wątroby i ostremu zapaleniu trzustki. Kalprotektyna pozwala na różnicowanie chorych na IBD i chorych na zespół jelita  drażliwego (z ang. irritable bowel sydrome, IBS). Poziom kalprotektyny w kale silnie koreluje z histologiczną i endoskopową oceną aktywności choroby Leśniowskiego-Crohna  (CD) i jelita wrzodziejącego (CU). Wskazaniami do wykonania oznaczenia kalprotektyny w kale są: ocena ostrych stanów zapalnych jelit,  monitorowania chorych na CD i CU lub chorych  po usunięciu polipów,  różnicowanie  IBS i IBD.

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Możliwe przyczyny odchyleń od normy