nazwa badania
Metoksykatecholaminy w DZM (M, N, 3-Mt)
kod oferty
183
kod ICD
M99
kategoria badań
CHOROBY NOWOTWOROWE, INNE HORMONY I METABOLITY
Metoksykatecholaminy w DZM (M, N, 3-Mt) - Krótko o badaniu
Metoksykatecholaminy w DZM (M, N, 3-Mt). Oznaczenie metoksykatecholamin: metanefryny, normetanefryny i 3-metoksytyraminy w dobowej zbiórce moczu, przydatne w diagnostyce guza chromochłonnego i neuroblastoma (nerwiaka zarodkowego).
Metoksykatecholaminy w DZM (M, N, 3-Mt) - Więcej informacji
Oznaczenie stężenia metoksypochodnych katecholamin (metanefryny, normetanefryny i 3-metoksytyraminy) w dobowej zbiórce moczu (DZM), wykorzystuje się przede wszystkim w diagnostyce guza chromochłonnego (phaeochromocytoma) jako test u chorych z objawami choroby. Badanie jest pomocne również w diagnostyce nowotworów neuroendokrynnych. Metoksykatecholaminy: metoksyadrenalina-metanefryna, metoksynoradrenalina-normetanefryna i 3-metoksytyramina są metabolitami amin katecholowych: adrenaliny, noradrenaliny i dopaminy, powstającymi w wyniku działania O-metylotransferazy katecholowej COMT (ang. catechol-O-methyltransferase ) Występują w osoczu i moczu w postaci wolnej oraz związanej jako glukuroniany i siarczany. Obecności guza chromochłonnego powoduje wzrost stężenia katecholamin i ich metabolitów, przy czym metoksykatecholaminy osiagają większe stężenia niż katecholaminy oraz wykazują dłuższy okres półtrwania. Na wynik badanie mają wpływ: dieta, leki epinefrynopodobne oraz stres, co może być przyczyną fałszywie zawyżonych wyników. Oznaczanie katecholamin w moczu z dobowej zbiórki (DZM) odzwierciedla całodobową produkcję tych hormonów i pozwala uniknąć wpływu na wynik chwilowego stresu lub wysiłku. Porównaj badania 180, 181, 182. Przed przystąpieniem do 24 h zbiórki moczu, należy zgłosić się do Punktu Pobrań po odbiór stabilizatora. Stabilizator: 6N HCl, przechowywany w oznakowanych probówkach szklanych w objętości 10 ml, stosowany jest w proporcji: 10 ml (zawartość jednej probówki) na 1 l moczu. Stabilizator powinien być dodawany do naczynia zwierającego pierwszą porcję zebranego moczu.
Przygotowanie do badania
Badany powinien unikać przed badaniem : kawy, herbaty, bananów, czekolady, kakao, cytrusów, waniliny. O konieczności odstawienia niektórych leków przed badaniem decyduje lekarz. W czasie zbiórki moczu badany powinien unikać znacznego wysiłku i stresu. Przeprowadzenie dobowej zbiórki moczu (DZM). W dniu poprzedzającym badanie należy przygotować naczynie o objętości 2-3 litrów z dopasowaną zakrętką i podziałką umożliwiającą odczyt objętości. Zbiórkę dobową rozpoczyna się rano (przykładowo o 6:00), od drugiej dziennej porcji moczu (pierwszą należy odrzucić). Stabilizator (1 fiolka 10 ml 6N HCl) wlewany jest do pojemnika, w którym znajduje się porcja moczu rozpoczynająca zbiórkę. Gdy zebrana objętość moczu przekracza 1 l, do naczynia wlewana jest kolejna 10 ml porcja stabilizatora. Oczekiwane pH stabilizowanego moczu wynosi około 2. Mocz zbierany jest przez 24 h. Ostatnią porcję zbiórki stanowi pierwsza porcja porannego moczu z dnia następnego. Zbierany mocz przechowywać w chłodnym miejscu. Po zakończeniu zbiórki zmierzyć całkowitą objętość zebranego moczu. Po dokładnym wymieszaniu całości odlać porcję moczu do jednorazowego Pojemnika na mocz z nakrętką. W opisie pojemnika uwzględnić: imię i nazwisko badanego; czas rozpoczęcia i zakończenia zbiórki; całkowitą objętość zebranego moczu. Istotne jest odnotowanie użycia stabilizatora moczu: DZM + HCl. Próbkę dostarczać do laboratorium w możliwie najkrótszym czasie.
Kontakt
Przed badaniem konieczny kontakt z punktem pobrań
Głodzenie
Pacjent przed badaniem powinien unikać : kawy, herbaty, bananów,
czekolady, kakao, cytrusów, waniliny. O konieczności odstawienia
niektórych leków przed badaniem decyduje lekarz zlecający badanie. W czasie zbiórki moczu
badany powinien unikać znacznego wysiłku i stresu.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy
Wzrost stężenia: phaeochromocytoma, neuroblastoma, ganglioneuroma, ganglioblastoma, ostry lęk, ciężki stres, ciężkie choroby, spadek objętości krwi i jej ciśnienia, niedoczynność tarczycy, zastoinowa niewydolność krążenia, arytmie, leki (aminofilina, kofeina, wodzian chloralu, klonidyna, disulfiram, erytromycyna, insulina, levodopa, lit, metenamina, metylodopa, kwas nikotynowy, nitrogliceryna, tetracyklina, chinidyna, fenoksybeznamina, doksazosyna i inne alfablokery, betablokery, antagoniści kanałów wapniowych, hydralazyna, kokaina, efedryna, pseudoefedryna, amfetamina, albuterol).
Obniżone stężenie: idiopatyczne niedociśnienie ortostatyczne, stosowane leki (klonidyna, disulfiram, imipramina, inhibitory MAO, fenotiazyna, rezerpina, guanetydyna, salicylany).
