Osteokalcyna

Oznaczenie stężenia osteokalcyny wykonywane jest w ocenie metabolizmu kości oraz w kontroli leczenia osteoporozy. Osteokalcyna jest zależnym od witaminy K, niekolagenowym białkiem, stanowiącym do 3 % całkowitego białka kości. Obecne w jej strukturze reszty pochodnej kwasu glutaminowego (GLA) odpowiedzialne są za wiązanie wapnia i hydroksyapatytów, które uczestniczą w obrocie kostnym: dynamicznym procesie przebudowy kości, opartym na przeciwstawnych, w stanach prawidłowych zrównoważonych: formowaniu i resorpcji kości. Osteokalcyna zależna jest od hormonów regulujących poziom wapnia we krwi: parathormonu, kalcytoniny oraz witaminy D. Produkowana przez komórki kościotwórcze: osteoblasty, uważana jest za wskaźnik tworzenia kości, choć ściślej jest markerem nasilenia przebudowy kości. Stanowi czynnik prognostyczny szeregu postępujących chorób kości. Wzrost poziomu osteokalcyny, między innymi, występuje w przypadku osteoporozy u kobiet po menopauzie. Pomiar stężenia osteokalcyny (OC) we krwi wykorzystywany jest do oceny obrotu kostnego oraz kontroli leczenia wpływającego na układ kostny.