P/c. p. insulinie, met. ELISA

Badanie wykonywane głównie u dzieci ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 1. Przeciwciała skierowane przeciw insulinie (IAA) uczestniczą w patogenezie cukrzycy typu 1, choroby o charakterze autoimmunizacyjnym. Wykazywane są niekiedy w przypadkach cukrzycy ciążowej. Częstość występowania IAA u dzieci chorych na cukrzycę (około 50% przypadków) jest istotnie większa niż u chorych dorosłych (rzadkie przypadki). U dzieci IAA stanowią najwcześniejszy typ autoprzeciwciał istotnych diagnostycznie dla cukrzycy typu 1.
Oznaczanie IAA nie jest badaniem przesiewowym w kierunku cukrzycy. Zalecane jest u dzieci ze zwiększonym ryzykiem cukrzycy typu 1: u rodzeństwa lub potomstwa osób chorujących na cukrzycę typu 1. Ponieważ identyfikacja IAA nie rozróżnia autoprzeciwciał skierowanych przeciwko insulinie endogennej i przeciwciał swoistych dla insuliny egzogennej (podawanej jako lek), wykonanie oznaczenie powinno poprzedzać rozpoczęcie insulinoterapii. Indukcja procesu autoimmunizacyjnego skutkującego powstaniem IAA może być powodowana, m.in. infekcją wirusami różyczki, świnki lub cytomegalii, dietą bogatą w białka mleka krowiego lub substancjami toksycznymi. a