Resist Acineto - szybki test diagnostyczny in vitro do wykrywania karbapenemaz OXA-23, OXA-40, OXA-58 i NDM w hodowli bakteryjnej

Acinetobacter baumannii (A. baumannii) jest gatunkiem Gram-ujemnych, niefermentujących, bakterii wywołujących oportunistyczne zakażenia u ludzi. Jej naturalnym środowiskiem jest woda i gleba. Infekcja A. baumannii jest często zakażeniem wewnątrzszpitalnym osób  leczonych inwazyjnymi procedurami na oddziałach intensywnej terapii. Jest izolowana  z  krwi, moczu, płynu mózgowo-rdzeniowego i z materiału z ran pooperacyjnych. Może należeć do fizjologicznego mikrobiomu skóry. Karbapenemooporna A.  baumannii, CRAB (ang. Carbapenem-resistant Acinetobacter baumannii)  stanowi globalne zagrożenie, prowadząc  do wysokiej śmiertelności związanej z opornością na środki przeciwdrobnoustrojowe . A. baumannii,   jako patogen wielolekooporny (ang. multiple drug resistance) został uznany przez WHO jako jedna z trzech krytycznych bakterii wymagających pilnego opracowania nowych antybiotyków. Szczególnie niebezpieczne jest uogólnione zakażenie w konsekwencji  bakteriemii, dla którego wdrożenie  skutecznego leczenia antybiotykowego jest krytyczne. W gatunkach Acinetobacter główny mechanizm oporności na karbapenemy przypisuje się produkcji hydrolizujących karbapenemy beta-laktamaz klasy D, w tym grup OXA-23, OXA-24/40 i OXA-58. Znaczną role odgrywa również karbapenemaza klasy B, metalo-beta-laktamaza, NDM (ang. New-Delhi Metallo-beta-lactamase). Ponieważ aktywność antybiotyków ostatniej generacji (przykładowo cefalosporyny –  cefiderokolu) zależy od rodzaju karbapenemazy, szybkie wykrywanie bakterii wytwarzających karbapenemazy stało się kluczowe dla optymalizacji antybiotykoterapii.  Test RESIST ACINETO (Coris BioConcept) pozwala na wykrycie głównych karbapenemaz Acinetobacter:  grup OXA-23-, OXA-24/40-, OXA-58- i NDM. Test wykazał czułość/swoistość 100%/100% w materiale z hodowli i  99%/100% z posiewu krwi. Wykonanie testu pozwala na: wczesne i szybkie rozpoznanie Acinetobacter spp. wytwarzających karbapenemazę;  dobranie efektywnej terapii; zapobieganie kreowaniu endemicznych szczepów Acinetobacter spp. wytwarzających karbapenemazę; optymalizację kontroli transmisji antybiotyko-opornych Acinetobacter spp.)