Oznaczenie ilościowe przeciwciał IgG przeciw wirusowi różyczki w surowicy krwi jest  przydatne w diagnostyce serologicznej zakażenia wirusem różyczki. Różyczka jest łagodną chorobą zakaźną wieku dziecięcego, wywoływaną przez  wirusa Rubella z rodziny Togaviridae. W 30% przypadków przebiega bezobjawowo. Równocześnie jednak należy do grupy zakażeń mających teratogenny wpływ na rozwój płodu, objętych akronimem (TORCH – z ang. toksoplazmoza, różyczka, cytomegalia, opryszczka). Zakażenie pierwotne w trakcie ciąży może być przyczyną wad rozwojowych u płodu (w wyniku różyczki wrodzonej). Istotne jest więc, aby kobieta planujące ciążę znała swój status serologiczny w stosunku do wirusa różyczki. Wirus po wniknięciu do organizmu płodu (drogą wertykalną) powoduje uszkodzenia śródbłonka naczyń, liczne zakrzepy, zatory i ogniska martwicy, prowadzące do uszkodzenia narządów, rozwoju chorób autoimmunologicznych oraz zaburzeń endokrynologicznych, a także do zmian patologicznych układu nerwowego (opóźnienie umysłowe i ruchowe, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, małogłowie, głuchota). Nabyta przez matkę we wcześniejszym okresie (drogą naturalną lub sztuczną) odporność, praktycznie zabezpiecza przed zakażeniem płodu. Obecność specyficznych przeciwciał klasy IgG świadczy o przebytej różyczce, szczepieniu lub przebiegającym zakażeniu. Przeciwciała IgG wykrywane są 5-15 dni po wystąpieniu wysypki (jednego z charakterystycznych objawów) i osiągają wysoki poziom między 15. a 30. dniem. W przypadku diagnostyki pierwotnego zakażenia, prowadzonej po zniknięciu wysypki, przesłanką o świeżo przebytym zakażeniu jest wzrost stężenia przeciwciał IgG w kolejnych oznaczeniach, w odstępie 10 – 14 dni. Jeżeli istnieją wskazania do szybkiej diagnostyki np. u kobiet w początkowym okresie ciąży lub w okresie okołokoncepcyjnym, seryjne pomiary IgG należy zastąpić określeniem awidności IgG. Odpowiednio wysoka awidność, oznaczona w pojedynczym pobraniu,  pozwala na wiarygodne wykluczenie zakażenia pierwotnego. U noworodka immunoglobulina IgG jest głównie pochodzenia matczynego, co należy brać pod uwagę przy badaniach w kierunku zakażenia wrodzonego. Matczyne IgG ulegają obniżeniu w pierwszych 3 –  5 miesiącach życia dziecka. Seryjne oznaczenia stężenia przeciwciał IgG specyficznych dla wirusa różyczki powinny być wykonywane w tym samym laboratorium, tą samą metodą. Patrz też: Różyczka IgM.