Selen, ilościowo

Selen (Se), należy do niezbędnych pierwiastków śladowych, które powinny być obecne w organizmie człowieka. W świetle danych z literatury naukowej niedobór Se wiąże się z wysokim ryzykiem chorób nowotworowych. Powiązany jest także ze wzrostem częstości występowania innych problemów zdrowotnych, między innymi: zaburzeniami nastroju, niedoborami odporności, ryzykiem wzrostu zachorowalności na choroby sercowo-naczyniowe. Zbyt wysokie stężenie Se również zwiększa ryzyko zachorowań na nowotwory złośliwe. Niektóre produkty żywnościowe zawierają więcej Se w porównaniu do innych i wykazują lepszą biodostępność (np. brazylijskie, nerkowce, borowiki, mleko, soczewica). Stężenie Se w żywości, zależy od jego zawartości w środowisku: głównie w glebie i w wodzie. Na terenie Polski gleba jest uboga w Se, a u wielu osób obserwujemy niedobory Se.
Wynik badania odnoszony jest do przyjmowanych aktualnie zakresów referencyjnych stężenie selenu we krwi opracowywanych i korygowanych na bieżąco przez Laboratorium Diagnostyczne Innowacyjna Medycyna, Read-Gene,  partnera Diagnostyki S.A. w oznaczaniu stężenia selenu we krwi.
 

Czynniki mogące mieć wpływ na interpretację wyniku •    Dla nosicielek mutacji genu BRCA1 ustalane są odmienne optymalne stężenia •    U osób z chorobą Hashimoto należy rozważyć kilkumiesięczną suplementację selenem w dawce 200 µg dziennie, niezależnie od stężenia selenu we krwi, z następową kontrolą poziomu przeciwciał przeciwtarczycowych (aTG, aTPO) i sprawdzeniem czy po 3 miesiącach od zakończenia suplementacji stężenie Se jest optymalne.

Obniżenie poziomu: nieprawidłowa dieta, choroba nowotworowa.