Stosunek łańcuchów lekkich kappa/lambda

Ilościowy pomiar stężenia łańcuchów lekkich κ i λ w surowicy oraz wyliczanie stosunku κ/λ jest przydatne  w wykrywaniu, monitorowaniu progresji i ocenie skuteczności leczenia dyskrazji plazmocytowych - chorób objawiających  się nieprawidłowymi proporcjami stężenia łańcuchów lekkich w osoczu.  Cząsteczka immunoglobuliny składa się z 2 łańcuchów ciężkich tej samej klasy i 2 łańcuchów lekkich tego samego typu, SLFC (ang. serum light free chain), κ i λ. Prawidłowo, łańcuchy lekkie powstają w pewnym nadmiarze w stosunku do łańcuchów ciężkich, a stosunek stężeń κ i λ jest stały, zbliżony do 2. W dyskrazjach plazmocytowych dochodzi do wzrostu produkcji jednego typu łańcucha lekkiego i zaburzenia stosunku stężeń κ i λ. Zaburzenie stosunku κ/λ wykorzystywane jest w diagnostyce, prognozowaniu i leczeniu takich chorób jak: szpiczak mnogi, szpiczak tlący się, amyloidoza (skrobiawica, AL), chłoniak nieziarniczy, gammapatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu czy choroba łańcuchów lekkich.