Świnka (Myxovirus parotitis) IgG

Diagnostyka serologiczna zakażenia wirusem Myxovirus parotitis, czynnikiem etiologicznym nagminnego zapalenia ślinianek (świnki). Oznaczenie obecności przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów wirusa w surowicy. Myxovirus parotitis jest czynnikiem etiologicznym nagminnego zapalenia ślinianek –  świnki, choroby zakaźnej, najczęściej wieku dziecięcego. Wirus należy do rodziny Paramyxoviridae i wywołuje zakażenie ogólnoustrojowe z zajęciem gruczołów i tkanki nerwowej. Okres inkubacji świnki wynosi 14 – 21 dni i jest ona zaraźliwa od 6 dni przed do 9 dni po wystąpieniu obrzęku twarzy. Po okresie objawów prodromalnych (gorączka, ból głowy, złe samopoczucie, ból ucha) dochodzi do powiększenia jednostronnego lub dwustronnego gruczołów ślinowych – przyusznic (i innych), któremu towarzyszy ból i ucisk. Objawy ogólnoustrojowe obejmują gorączkę, ból głowy, złe samopoczucie, ból brzucha. Choroba rzadko bywa śmiertelna. Do powikłań zakażenia należą zapalenie mózgu (5 przypadków na 1000 chorych), zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (10% przypadków świnki), zapalenie jąder (10-20% zakażeń u mężczyzn), głuchota. Do rzadszych powikłań należą m.in. zapalenie jajników, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie nerek, zapalenie stawów, zapalenie tarczycy, zapalenie trzustki, bezpłodność, zapalenie płuc, plamica małopłytkowa. Wszystkie objawy zwykle ustępują po 2 – 3 tygodniach. 30% przypadków świnki przebiega subklinicznie. Badanie polega na oznaczeniu przeciwciał IgG swoistych dla antygenów wirusa świnki. Wzrost poziomu IgG w okresie pomiędzy ostrą fazą choroby i pełnym wyzdrowieniem jest potwierdzeniem rozpoznania.

Przeciwciała heterofilne, reaktywność krzyżowa z przeciwciałami swoistymi dla antygenów wirusa paragrypy.

Obecność: przebyte zakażenie, szczepienia ochronne.