Wymaz z kanału szyjki macicy w kierunku Mycoplasma hominis i Ureaplasma spp.

Badanie mikrobiologiczne mające na celu wykazanie obecności w narządach moczopłciowych mykoplazm urogenitalnych: Mycoplasma hominis (M. hominis) ureoplazm. M. hominis należy do prawidłowej flory narządów płciowych u ludzi aktywnych seksualnie. Na kolonizację M. hominis podatne są bardziej kobiety, a intensywność kolonizacji zależy od liczby partnerów. Bakteria znajdowana jest w drogach rodnych ponad 50% aktywnych seksualnie kobiet. Noworodki podlegają przejściowej kolonizacji w trakcie porodu. M. hominis jest przyczyną gorączki połogowej i zakażeń po aborcji w 10%przypadków. W powikłaniach ciąży (np. w przedwczesnej akcji porodowej) M. hominis jest znajdowana w płynie owodniowym. Stanowi przyczynę ok. 5 % odmiedniczkowego zapalenia nerek. Ureaplasmy (rodzaj mukoplazm) są izolowane z dolnych dróg moczopłciowych aktywnych seksualnie kobiet i mężczyzn jako gatunki saprofityczne. W przypadku kobiet odsetek nosicielek sięga 80%. Ureaplasmy są izolowane ze  stanów zapalnych pochwy i miednicy, nie są jednak uważane za czynnik etiologiczny zapalenia. W trakcie porodu przejściowo zakażane są ureaplazmami noworodki, a zakażenie może dotyczyć  układu oddechowego , a w ekstremalnych przypadkach ośrodkowego układu nerwowego. U kobiet ureaplazmy mogą powodować zapalenie błon płodowych i łożyska oraz gorączkę poporodową, u mężczyzn nierzeżączkowe zapalenia cewki moczowej,  zapalenia gruczołu krokowego i najądrzy itd. Zakażenia Ureaplasma są wiązane z przypadkami samorzutnych poronień, porodów martwych płodów i z wcześniactwem. Materiałem do badań w kierunku M. hominis i Ureaplasma spp jest: wymaz z cewki moczowej lub/i wymaz kanału szyjki macicy u kobiet, i wymaz z cewki moczowej u mężczyzn. Materiał nie powinien być pobierany w trakcie terapii antybiotykowej. Należy odczekać 5 dni od zakończenia terapii. Jeżeli materiał został jednak pobrany należy podać informację o rodzaju antybiotykoterapii.