Wymaz z pępka (bad. mykol.)

Badanie mykologiczne wykonywane jest ze wskazań lekarza, który decyduje o ewentualnym wstrzymaniu stosowanego aktualnie leczenia ogólnego i miejscowego, o doborze materiału pobieranego do badań oraz o miejscu pobrania. Grzyby chorobotwórcze rozwijają się na powierzchni skóry (grzybice powierzchniowe); na błonach śluzowych; w skórze (grzybice skórne) i przydatkach skórnych: w paznokciach, włosach i wałach paznokciowych; pod skórą (grzybice podskórne); w narządach wewnętrznych (grzybice układowe, głębokie, narządowe).  W przypadku prawidłowo funkcjonującego układu odpornościowego, grzyby są obecne jako komensale w jamie ustnej, przewodzie pokarmowym, pochwie i niekiedy na skórze.  Niektóre z nich (gatunki oportunistyczne) stają się chorobotwórcze w wyniku immunosupresji zamierzonej lub spowodowanej infekcją wirusową (HIV); antybiotykoterapią lub sterydami, a także  wskutek braku higieny i stosowania nieodpowiedniej odzieży – np. ciasnych butów.  Dla celów praktycznych wyróżnia się: dermatofity, drożdżaki i grzyby drożdżopodobne, grzyby dimorficzne (o postaci zależnej od miejsca zasiedlenia) i oportunistyczne. W przypadku diagnostyki w kierunku grzybic skórnych, paznokci i śluzówek miejsce pobrania materiału/wymazu z zasady powinno być wolne od leków stosowanych miejscowo lub kosmetyków: maści, kremów, kropli, lakieru.