Beta-Amyloid 1-42/1-40 - badanie z krwi przy diagnostyce Alzheimera

Choroba Alzheimera to jedna z najczęstszych chorób odpowiedzialnych za wystąpienie otępienia, czyli zespołu objawów w postaci pogorszenia pamięci, upośledzenia logicznego myślenia, utraty poczucia orientacji w przestrzeni i czasie, a także utraty zdolności komunikacji, niekiedy także zaburzeń nastroju i depresji. Powolny rozwój choroby często opóźnia jej wczesne rozpoznanie, ponieważ pojawiające się objawy (np. gubienie kluczy, opowiadanie wielokrotne tej samej anegdoty, zadawanie tych samych pytań w krótkim odstępie czasu, trudności w nazywaniu rzeczy) mylone są ze zwykłym roztargnieniem wywołanym przemęczeniem i trudnościami życia codziennego. Niestety wraz z upływem czasu, narastanie dolegliwości prowadzi do całkowitej utraty samodzielności i konieczności opieki osób trzecich nad osobą chorą.

Beta-Amyloid 1-42/1-40 - badanie z krwi przy diagnostyce Alzheimera jest badaniem służącym oszacowaniu ryzyka zachorowania w przyszłości.

• Test Beta amyloid (1-42)/(1-40) jest innowacyjnym, i co istotne małoinwazyjnym badaniem wykonywanym z krwi, polegającym na oznaczeniu stężenia dwóch biomarkerów Aβ1-42 oraz Aβ1-40 i wyliczeniu z nich współczynnika. Jeśli wartość współczynnika jest niska (wg wyników badań naukowych opisywanych w fachowej literaturze światowej), może wskazywać na podwyższone ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera w przyszłości.

Wyniki uzyskanych badań należy skonsultować z lekarzem.

• Od osób suplementujących biotynę w dawce >5mg/dobę, materiał do badania należy pobierać najwcześniej po 8 godz. od ostatniego zażycia biotyny.

APOE, genotypowanie (ocena predyspozycji do wystąpienia choroby Alzheimera,  rozwoju miażdżycy) met. PCR

Choroba Alzheimera. Choroba o wczesnym początku lub późnym początku oraz demencja - analiza sekwencji kodującej 19 genów, met. NGS