20 lipca 2022 - Przeczytasz w 3 min

Układ limbiczny – jaka jest jego rola?

Ośrodkowy układ nerwowy składa się z wielu osobnych struktur, które pełnią określone funkcje. Układ limbiczny, który określany jest także jako układ rąbkowy, odpowiedzialny jest głównie za regulację pewnych stanów emocjonalnych, zachowań związanych z emocjami oraz uczestniczy w procesach zapamiętywania oraz podtrzymywania motywacji wewnętrznej. Z czego składa się układ limbiczny, jakie choroby najczęściej prowadzą do jego uszkodzeń oraz jakie mogą być tego konsekwencje?

układ limbiczny

Układ limbiczny – co to jest?

Układ limbiczny to specyficzny układ struktur tworzących mózg, który odpowiedzialny jest za prawidłowy przebieg określonych procesów fizjologicznych. Położony jest on w obrębie kilku części ośrodkowego układu nerwowego, przy czym dokładne określenie obszarów mózgu uczestniczących w funkcjonowaniu układu limbicznego jest niezwykle trudne. Zazwyczaj w opisach anatomicznych jako składowe układu limbicznego wymienia się następujące struktury:

W niektórych opracowaniach do układu limbicznego wlicza się także m.in. zakręty oczodołowe kory mózgowej, części gałki bladej oraz prążkowia, a także istotę szarą okołowodociągową i pole brzuszne nakrywki. Warto pamiętać, że „układ limbiczny” to pojęcie odnoszące się do fizjologii, a więc pełnionych funkcji, przez co dokładne granice tego układu w kontekście anatomicznym pozostają niejasne.

Jakie są funkcje układu limbicznego?

Krótko po opisaniu układu limbicznego główną funkcją przypisywaną tej strukturze był odbiór doznań węchowych. Wraz z postępem rozwoju nauki okazało się, że układ limbiczny pełni wiele innych, niezwykle istotnych ról umożliwiających prawidłowe funkcjonowanie całego organizmu.

Układ limbiczny uczestniczy m.in. w regulacji zachowań popędowych (m.in. głód, popęd seksualny, pragnienie) oraz odpowiada za wyzwalanie określonych emocji, takich jak strach, lęk oraz agresja. Omawiany układ uczestniczy także w procesach zapamiętywania. Hipokampy, które wchodzą w skład układu limbicznego są jednymi z najważniejszych ośrodków, które warunkują prawidłowe przetwarzanie otrzymywanych za pomocą zmysłów informacji oraz właściwą konsolidację tych danych z pamięcią.

Poza warunkowaniem odczuwania nieprzyjemnych emocji, określone elementy układu limbicznego są odpowiedzialne za wywoływanie przyjemnych doznań, takich jak euforia, uczucie zadowolenia oraz radość. Poza funkcjami związanymi ze sferą psychiczną omawiany układ uczestniczy także w regulacji pewnych obszarów gospodarki hormonalnej, a także czynności wegetatywnych.

Objawy uszkodzenia układu limbicznego

Wiele chorób neurologicznych może prowadzić do uszkodzeń struktur wchodzących w skład układu limbicznego. Dokładne objawy związane z degradacją struktur neuronalnych są bezpośrednio związane z tym, który obszar mózgu uległ uszkodzeniu.

Dla przykładu – uszkodzenia hipokampa prowadzą do wystąpienia m.in. zaburzeń pamięci oraz zaburzeń ogólnych funkcji kognitywnych. Nieprawidłowości te mogą skutkować zarówno nieprawidłowym przetwarzaniem informacji, jak i zaburzonym ich zapamiętywaniem. Zaburzenia w obrębie ciała migdałowatego związane są m.in. z nieprawidłowym przetwarzaniem obrazów twarzy, zaburzoną regulacją stanów emocjonalnych oraz wadliwym funkcjonowaniem w kontekście społecznym.

Choroby układu limbicznego mogą skutkować także zaburzeniem funkcji wegetatywnych, takich jak prawidłowa praca serca, regulacja ciśnienia tętniczego oraz oddychanie. Dodatkowo, uszkodzenia omawianego układu prowadzą do pojawienia się zaburzeń emocjonalnych, otępienia i nieprawidłowości w obrębie pracy układu hormonalnego, wraz ze wszystkimi wtórnymi następstwami tych zaburzeń. Układ limbiczny może także ulegać uszkodzeniom m.in. w przebiegu napadów padaczkowych oraz choroby Alzheimera. Istnieje także związek pomiędzy nieprawidłową budową określonych struktur hipokampa a występowaniem schizofrenii.

Dokładny opis objawów uszkodzeń układu limbicznego jest dość trudny do wykonania, jako że omawiany układ nie jest strukturą anatomiczną, lecz pojęciem fizjologicznym – z tego powodu zakres zarówno prawidłowego funkcjonowania, jak i ewentualne następstwa jego chorób mogą znacząco różnić się pomiędzy poszczególnymi przypadkami klinicznymi.

Jakie są najczęstsze choroby układu limbicznego?

Liczne jednostki chorobowe mogą skutkować rozwojem uszkodzeń struktur tworzących układ limbiczny. Dokładny zakres degradacji tych elementów układu nerwowego zależny jest od poszczególnej choroby, jej stopnia zaawansowania oraz indywidualnej prezentacji klinicznej. W kontekście zaburzeń pracy układu limbicznego często wymieniane są takie choroby jak schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa, różnego typu otępienia, padaczka lub też zaburzenia lękowe.

Leczenie tych chorób jest każdorazowo dobierane indywidualnie, najczęściej przez lekarza neurologa lub psychiatrę. W wielu przypadkach do prawidłowego prowadzenia danego pacjenta niezbędna jest ścisła współpraca obu tych specjalistów. Dzięki właściwemu dobraniu farmakoterapii często możliwe jest znaczące zmniejszenie nasilenia dolegliwości chorobowych oraz spowolnienie postępu określonych schorzeń.

Badania układu limbicznego

Diagnostyka chorób ośrodkowego układu nerwowego (w tym także układu limbicznego) opiera się przede wszystkim na badaniach obrazowych, takich jak tomografia komputerowa (CT) lub rezonans magnetyczny (MRI). Przed wykonaniem niektórych badań może być konieczne przeprowadzenie dodatkowych testów laboratoryjnych krwi, takich jak np. oznaczenie stężenia kreatyniny w celu oceny wydolności nerek przed podaniem kontrastu dożylnego. Dokładny zakres diagnostyki oraz niezbędne badania każdorazowo powinny być omówione z pacjentem przez lekarza prowadzącego, w celu zaplanowania optymalnego pakietu testów, który będzie skutecznie odpowiadał potrzebom leczniczo-diagnostycznym danej osoby.

Źródła

https://neuroexpert.org/wiki/uklad-limbiczny/

https://www.is.umk.pl/~duch/Wyklady/Kog1/B05-limbiczny.htm

https://qbi.uq.edu.au/brain/brain-anatomy/limbic-system

https://www.simplypsychology.org/limbic-system.html

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2917081/

https://www.braininjury-explanation.com/consequences/impact-by-brain-area/limbic-system

Powiązane pakiety

e-PAKIET DLA KAŻDEGO (MAKSIMUM) z konsultacją
Zestaw badań w pakiecie MAXIMUM pozwala na uzyskanie „panoramicznego” obrazu stanu organizmu (tzw. homeostazy organizmu), a w przypadku istnienia patologii wyniki badań wskazują zaatakowany organ lub układ i identyfikują nasilenie procesu chorobowego. Określane są: morfologia (obraz) i parametry biochemiczne krwi, pozwalające na wykrycie: stanu zapalnego, zaburzeń krzepnięcia krwi, zaburzeń gospodarki wapniowej, równowagi elektrolitowej i gospodarki żelazem, zaburzenia przemiany materii (metabolizm białek, tłuszczów i węglowodanów). Wyniki wskazują równocześnie na narządy i układy dotknięte procesem chorobowym (wątroba, nerki, tarczyca, trzustka, układ kostny, układ pokarmowy), określając jego charakter i nasilenie oraz potrzebę pogłębionej diagnostyki. Badania wykonywane są we krwi. Morfologia (obraz) krwi stanowi punkt wyjścia kontroli organizmu. Pozwala na rozpoznanie lub eliminację podejrzenia anemii. Prawidłowa ilość białych krwinek i prawidłowe proporcje pomiędzy ich typami, zmniejszają ryzyko istnienia stanów zapalnych, zakażeń, chorób pasożytniczych, chorób autoimmunologicznych i nowotworowych. W diagnostyce zapalenia i zakażenia, wnioski oparte na analizie białych krwinek wzmacniane są przez zestawienie z wynikami OB i stężeniem białka C-reaktywnego (CRP). Ilość płytek krwi daje wgląd w działanie układu krzepnięcia krwi, charakteryzowanego w pakiecie przez parametry APTT, PT. Stężenie glukozy jest decydującym kryterium rozpoznawania choroby cywilizacyjnej - cukrzycy. Stężenie cholesterolu i poszczególnych jego frakcji (CHOL, HDL, LDL, TG) pozwala na oceną gospodarki lipidowej, zagrożenia miażdżycą, ocenę ryzyka chorób serca i naczyń, nadciśnienia itd. Stężenie kwasu moczowego świadczy o zaburzeniach przemian białka, prowadzących do podagry (dny moczanowej). Oznaczenie żelaza, w zestawieniu z oznaczeniami hemoglobiny i erytrocytów, ilustruje gospodarkę żelazem. Szeroki pakiet testów wątrobowych (ALT, AST, ALP, BIL, GGTP) w zestawieniu z lipidogramem i OB obrazuje stan i funkcje wątroby; stężenie mocznika i kreatyniny, łącznie ze stężeniem głównych elektrolitów: sodu i potasu oraz wapnia jest wskaźnikiem pracy nerek. Pomiary wapnia i powiązanego z wapniem magnezu, charakteryzują stan układu kostnego, są pomocne w ocenie układu nerwowego, funkcji mięśni i serca. Choroby tarczycy sygnalizowane przez stężenie TSH są przyczyną szeregu nieswoistych objawów klinicznych. Badaniem trzustki jest oznaczanie poziomu amylazy. Badania zawarte w pakiecie "Dla każdego (Maximum)" pozwalają na analizę stanu organizmu znacznie pogłębioną w stosunku uzyskanej przez wykonanie pakietów MINIMUM i MEDIUM. Pakiet zawiera usługę konsultacji wyników badań na czacie lub przez telefon z wykwalifikowanym konsultantem (diagnostą laboratoryjnym lub lekarzem) świadczoną w serwisie upacjenta.pl