Jak wykryć rtęć w organizmie?

Rtęć jest pierwiastkiem tworzącym wiele związków chemicznych, z których najbardziej niebezpieczne są związki organiczne, w tym metylortęć. Szczególnie niebezpieczne dla zdrowia są opary rtęci. Obecność rtęci w organizmie pozwalają wykryć badania laboratoryjne: oznaczenie rtęci we krwi lub w moczu. 

W przypadku oznaczenia stężenia rtęci we krwi badanie powinno wykonać się w ciągu kilku dni następujących po ekspozycji. Stężenie rtęci w krwi pełnej jest zwykle niższe niż 10 µg/l, ale niekiedy za normę uważa się wartość do 20 µg/l. W przypadku długotrwałego narażenia na opary rtęci, jej stężenie we krwi może wzrosnąć do 35 µg/l.

Oznaczenie stężenia rtęci w moczu wykonuje się zazwyczaj w przypadku osób długotrwale narażonych na kontakt z rtęcią. Badania to jest również miarą akumulacji rtęci w organizmie i nie jest wykonywane w przypadku bieżącej/krótkookresowej ekspozycji na rtęć, gdyż tylko 10% rtęci wydalane jest z moczem.