Bilirubina związana (bezpośrednia)

Krótko o badaniu

Bilirubina związana. Pomiar stężenia bilirubiny związanej (sprzężonej, bezpośredniej)  w krwi, przydatny w diagnostyce i różnicowaniu żółtaczek.

Więcej informacji

Bilirubina związana (sprzężona, bezpośrednia). Wskazaniem do wykonania badania jest diagnostyka i różnicowanie żółtaczek. Bilirubina związana (sprzężona,  bezpośrednia)  jest frakcją bilirubiny, która uległa estryfikacji w hepatocytach  pod wpływem transferazy glukuronowej.  W odróżnieniu od bilirubiny wolnej jest rozpuszczalna w wodzie.  Fizjologicznie jest wydalana do żółci. W jelicie pod wpływem enzymów bakteryjnych podlega dalszym przemianom do urobilinogenu i sterkobiliny. Urobilinogen ulega częściowemu wchłanianiu do krążenia wrotnego. Do wzrostu stężenia bilirubiny związanej w krwi dochodzi na skutek cholestazy wewnątrzwątrobowej (zespół Dubina-Johnsona, hiperbilirubinemia rodzinna) lub zewnątrzwątrobowej (kamica dróg żółciowych, nowotwory, niedrożność przewodów żółciowych) oraz w wyniku uszkodzenia komórek wątroby. Zwiększonym stężeniom bilirubiny związanej zwykle towarzyszy bilirubinuria (obecność bilirubiny w moczu) oraz spadek poziomu sterkobilinogenu i urobilinogenu. 

Porównaj:  Bilirubina całkowita –  badanie 23;  Bilirubina wolna –  badanie 25.

Przygotowanie do badania

Krew pobierać na czczo  między godz. 7.00-10.00. Zaleca się, by ostatni posiłek poprzedniego dnia był spożyty nie później niż o godz.18.00.

Głodzenie

Na czczo (13-14 h), o 7.00-10.00, ostatni posiłek poprzedniego dnia o 18.00.

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Możliwe przyczyny odchyleń od normy