Borrelia burgdorferi DNA met. real time PCR, jakościowo

Wykrywanie obecności DNA Borrelia burgdorferi w kleszczu usuniętym z miejsca wkłucia lub w materiale pobranym od osoby podejrzanej o zakażenie B. burgdorferi lub boreliozę.
Krętek B. burgdorferi  jest czynnikiem etiologicznym boreliozy. Rezerwuarem B. burgdorferi  są różne gatunki ssaków, m.in.: gryzonie, jelenie i sarny. W naszym klimacie choroba jest przenoszona głównie przez kleszcze z rodzaju Ixodes. Do zakażenia dochodzi wskutek ukąszenia przez kleszcza, głównie w postaci nimfy. Aby doszło do zakażenia, kleszcz musi być wczepiony do skóry najczęściej przez 2-3 dni. Odsetek zakażonych kleszczy jest zmienny, zależny od rejonu geograficznego. W Europie 64% chorych nie zauważa faktu ukąszenia przez kleszcza. Choroba nieleczona przebiega w trzech fazach: zakażenia zlokalizowanego, rozproszonego i przewlekłego. W pierwszej fazie do charakterystycznych objawów należy rumień wędrujący w miejscu ukąszenia od ok. 2 tygodnia po ukąszeniu, naciek limfocytarny i zanikowe zapalenie skóry, przy czym nie wszystkie objawy są zawsze obserwowane. Jedynie rumień wędrujący jest odczynem swoistym (patognomonicznym), wystarczającym do postawienia diagnozy. Mogą występować objawy grypopodobne, zmęczenie itd. W kolejnym etapie choroby mogą pojawiać się nawracające, bardzo intensywne dolegliwości stawowe, objawy ze strony układu nerwowego charakterystyczne  dla zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych,  porażenie nerwów czaszkowych, zapalenie mięśnia sercowego. W fazie zakażenia przewlekłego objawy są zróżnicowane i niecharakterystyczne.  Mogą dotyczyć układu nerwowego, sercowo-naczyniowego, rozrodczego, mięśniowego i wewnątrzwydzielniczego. Obserwuje się napady gorączki, poty, zmiany masy ciała, bóle stawowe, bóle głowy i wiele innych.
Bardzo wczesne lub wyprzedzające rozwój boreliozy rozpoznanie obecności krętka i wdrożenie antybiotykoterapii hamuje rozwój zakażenia w fazie początkowej. Optymalne jest profilaktyczne wdrożenie antybiotykoterapii w przypadku wykrycia materiału genetycznego B. burgdorferi w kleszczu wyjętym z miejsca wkłucia. Do wykrycia DNA krętka stosowana jest jakościowa metoda RT-PCR. Metoda RT-PCR może być stosowane również w materiale pochodzącym od ukąszonego w kolejnych fazach zakażenia. W takim postępowaniu wymagany jest bardzo przemyślany dobór materiału, uwzględniający fazę zakażenia. W nieodpowiednio dobranym materiale DNA krętka może być nieobecny mimo rozwijającego się zakażenia. Przeciwnie, obecność w pobranym materiale DNA martwych drobnoustrojów może mylnie sugerować rozwój choroby, mimo, że do inwazji nie doszło.  Decyzja o wyborze materiału musi być dokonana przez lekarza i  poprzedzona wywiadem i oceną ryzyka zakażenia, ewntulanie oceną objawów klinicznych. Test wykrywa obecność DNA gatunków Borrelia, wywołujących boreliozę, tj. B. burgdorferi sensu stricto, B. andersoni, B.bissetti, B. garini, B. afzeli, B. valaisiana, B. lusitaniae, B. japonica, B. tanukii, B. turdi, B. sinica.