HIV Ag/Ab (Combo)

Krótko o badaniu

Serologiczne badanie przesiewowe w kierunku zakażenia wirusem HIV. 

Więcej informacji

Test jakościowy pozwalający na równoczesne wykrycie w surowicy krwi antygenu HIV –  białka 24 (p24) oraz przeciwciał wytworzonych przez badanego, swoistych dla antygenów otoczki HIV-1 (grupy M i O) i HIV-2. Ludzkie wirusy niedoboru odporności HIV-1 i HIV-2 należą do rodziny Retroviridae. Oba wirusy są czynnikiem etiologicznym zespołu nabytego niedoboru odporności (AIDS). Wirusy HIV-1 i HIV-2 wykazują podobieństwo. W konserwatywnych rejonach ich genomów, kodujących białka rdzeniowe, homologie wynoszą około 60%, w mniej konserwatywnych, kodujących białka zewnętrzne, homologia jest mniejsza niż 40 %. W rezultacie antygeny otoczkowe obu wirusów wykazują niewielką reaktywnością krzyżową. Wśród HIV-1 wyróżnia się grupę M o podtypach A-H i grupę O. Każdy z wirusów zawiera unikalne geny i wykazuje charakterystyczny dla siebie przebieg zakażenia. W przypadku HIV-2 szybkość replikacji wirusa i postępy choroby są wolniejsze niż w przypadku HIV-1, a spadek liczby limfocytów T u chorego i wiremia są mniejsze. Ogólnie, zakażenie HIV-2 daje lepsze rokowania niż zakażenie HIV-1, powodujące szybszą progresję AIDS. Uwzględnienie w teście wirusowego antygenu p24 pozwala na wczesne rozpoznanie wirusa, gdyż jego obecność w krwi jest stwierdzana już w 2 do 8 tygodni po zakażeniu i wyprzedza przeciwciała anty-HIV, wykrywane od  4 do 12 tygodni po zakażeniu. Wykonanie testu łączącego oznaczenie antygenu wirusa i przeciwciał pacjenta, wytworzonych w wyniku kontaktu z wirusem (Test combo), pozwala na zwężenie okienka diagnostycznego i wcześniejsze wykrycie zakażenia w porównaniu do testów oznaczających wyłącznie przeciwciała. Wykrycie obecności przeciwciał należy potwierdzić metodą Western blot.

Przygotowanie do badania

Brak szczególnych wskazań.

Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania

Możliwe przyczyny odchyleń od normy