IgE sp. D70 - Acarus siro

Ilościowe  oznaczenie in vitro  w surowicy krwi przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku alergenów rozkruszka mącznego  Acarus siro, przydatne w diagnostyce alergii.
Acarus siro należy do rodziny  rozkruszkowatych (Acaridae), określanych niezgodnie z systematyką, jako „roztocze mączne, zbożowe lub magazynowe”. Roztocze magazynowe tradycyjnie wiązane były z narażeniem zawodowym piekarzy i rolników, ostatnio jednak wykazano uczulenia pozazawodowe w środowiskach miejskich (do 25% przypadków uczuleń) w strefie umiarkowanej. Nadwrażliwość na alergeny Acaride objawia się jako nieżyt nosa (ponad 90% przypadków) i spojówek oraz astma. W niewielkim odsetku jako atopowe zapalenie skóry. Występuje również kontaktowe, roztoczowe zapalenie skóry A. siro na ogół skaża produkty zbożowe i mąkę, choć bywa stwierdzany również w mięsie, serze, roślinach strączkowych i suszonych owocach, herbacie i przyprawach. W pomieszczeniach domowych bytuje w tapicerowanych meblach, materacach i legowiskach zwierząt. Wykazuje reaktywność krzyżową z roztoczami kurzu domowego. W głównej mierze alergeny A. siro uczulają drogą wziewną, w mniejszym stopniu wywołują reakcje kontaktowe. Wykazano reaktywność krzyżową pomiędzy A. siro i roztoczami kurzu domowego. Wśród osób uczulonych na rozkruszki Acaridae 44% wykazuje uczulenie na roztocza kurzu domowego.
Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów Acarus siro d70 (D70).