IgE sp. F33 - pomarańcza, met. ImmunoCAP

Ilościowe oznaczenie w surowicy in vitro, w oparciu o ekstrakt pomarańczy, przeciwciał  IgE specyficznych dla alergenów pomarańczy, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Pomarańcza (Citrus sinensis) znajduje się wśród 10 alergenów wywołujących najczęściej alergię u dzieci.  Scharakteryzowano kilka alergenów molekularnych pomarańczy. Alergenem głównym  (sIgE u ponad 60% uczulonych na pomarańczę) jest  termostabilny Cit s 1, obficie obecny w skórce; kolejnym alergenem termostabilnym jest Cit s 3 (białko przenoszące lipidy, nsLTP (ang. non specific lipid transfer protein), obecny w skórce i miąższu. Cit s 3 pomarańczy wykazuje reaktywność krzyżową z  głównym alergenem brzoskwini Pru p 3. Oba alergeny odpowiadają za alergenność  soku pomarańczowego preparowanego termicznie. Cit s 2 jest panalergenem, profiliną,  odpowiadającym za kliniczną reaktywność krzyżową pomarańczy z owocami cytrusowymi, owocami Różowatych, „orzechami drzewnymi”, melonem i arbuzem, pomidorem, bananami i ananasem. Obecność sIgE dla Cit s 2 jest związane z pierwotną alergią na pyłki, głównie pyłki traw i oliwek (u 87% osób z alergią na pomarańczę), a jej głównym objawem klinicznym jest miejscowy zespół alergii jamy ustnej, OAS. Możliwe jest, że niektóre  osoby mogą reagować na alergeny zawarte w nasionach pomarańczy. Pomarańcza może wywoływać objawy alergii pokarmowej. Zgłaszane objawy obejmują: nudności, skurcze brzucha, ból brzucha, wymioty, biegunkę; swędzenie jamy ustnej, obrzęk krtani  (objawy zespołu alergii jamy ustnej, OAS, ang. oral allergy syndrome), obrzęk naczynioruchowy; nieżyt nosa oraz objawy anafilaksji o różnym stopniu nasilenia: świąd skóry, pokrzywkę, spadek ciśnienia, duszność, skurcz oskrzeli.  Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów  pomarańczy  F33 (f33).