IgE sp. F66 - por

Oznaczenie w surowicy przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pora, przydatne w diagnostyce alergii na pory i rośliny rodzaju Allium (Czosnek). Por jest warzywem, odmianą Allium ampeloprasum, szerokolistnego dzikiego pora (Allium porrum) z rodzaju Allium (Czosnek). Alergia na rośliny z rodzaju Allium  jest niezwykle rzadką przypadłością, która może się objawić bez względu na wiek. Alergia na pora należy do najrzadszych, stąd ustalenie rozpoznania wymaga dokładnego wywiadu i identyfikacji alergenów odpowiedzialnych za uczulenie. Równocześnie należy dokonać różnicowania alergii na pora, która jest reakcją IgE zależną od nieimmunologicznej reakcji nietolerancji. W obrębie rodzaju Allium głównym alergenami molekularnymi są: All c 3 (białko transportujące lipidy); All c 4 (panalergen profilina) i All c liaza. Osoby uczulone na pora mogą reagować również na inne gatunki  jadalne z rodzaju Allium, takie jak czosnek zwyczajny (Allium sativum), szczypiorek, szalotka. Rzadkim objawem alergii na pora jest reakcja anafilaktyczna, jeszcze rzadszą anafilaksja wywołana wysiłkiem fizycznym, EIA (ang. exercise-induced anaphylaxis). Objawy alergii na por obejmują: pokrzywkę, świąd, obrzęk naczynioworuchowy, nieżyt nosa i spojówek, astmę, bardzo rzadko anafilaksję oraz kontaktowe zapalenie skóry. W opisanych przypadkach anafilaksja na por objawiała się jako:  intensywny świąd, pokrzywka, dezorientacja, niewyraźne widzenie, przejściowa utrata przytomności, poty i tachykardia. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów pora, f66 (F66).