IgE sp. F7 - owies

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu źródła alergenów f7, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do  alergenów owsa, przydatne w diagnostyce alergii na owies. W Europie owies jest istotnym źródłem alergii pokarmowych. Reakcje alergiczne na alergeny obecne w produktach z ziarna owsa (mąka, płatki, mleko owsiane) wywoływane są przez kontakt drogą pokarmową, wziewną lub ze skórą. Obejmują miejscowy zespół  alergii jamy ustnej (OAS), objawy żołądkowo-jelitowe, reakcje skórne i objawy ze strony układu oddechowego, takie jak nieżyt nosa, zapalenie spojówek i nosa. Wymienione objawy mieszczą się w zespole objawów anafilaksji typu I(ARS) – IV).  W przypadku dzieci,  atopowe zapalenie skóry stanowi grupę ryzyka wystąpienia uczulenia na owies, a w konsekwencji ostrej alergii na kosmetyki zawierające owies. Zaobserwowano reaktywność krzyżową pomiędzy aweninami owsa a gliadynami pszenicy, hordeinami jęczmienia i sekalinami  żyta. Dodatkowo wykazano reaktywność krzyżową pomiędzy owsem i ryżem. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów owsa F7 (f07).