IgE sp. I1 - jad pszczoły

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy krwi przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do  alergenów jadu pszczoły (i1) jest przydatne w diagnostyce alergii. Pszczoły są jedynym gatunkiem błonkoskrzydłych, które pozostawiają żądło w skórze ofiary, co powoduje, że jad wsącza się w ranę po odpadnięciu owada. IgE specyficzne dla jadu pszczoły wykazują dużą reaktywność krzyżową z IgE dla jadu trzmiela i znacznie mniejszą dla jadu os (i3). Uczulenie na jad pszczoły dotyczy dużego, bo dochodzącego do 15-25%,  odsetka populacji . W środowiskach wiejskich odsetek ten jest nawet wyższy, co wiąże się z silniejszą niż w miastach ekspozycją na jad wszystkich owadów błonkoskrzydłych. Procent reakcji uogólnionych waha się od 0,15-5%; sporadycznie reakcja może mieć skutek fatalny. Alergia na jad pszczeli nasila się w miarę wzrostu ilości użądleń, co jest istotne w przypadku pszczelarzy. Alergeny jadu pszczoły, w większości o aktywności enzymatycznej,  oddziałują również na limfocyty T, uczestniczące w odpowiedzi komórkowej. Alergia na jady owadów błonkoskrzydłych jest alergią IgE zależną, jednakże bez predyspozycji atopowej.  Tak, jak w przypadku jadu innych błonkoskrzydłych, opisano gwałtowne reakcje uogólnione po teście skórnym  w kierunku jadu pszczelego u uczulonych osób. Miarą skutecznej immunoterapii uczulenia na jady owadów jest wzrost poziomu alergenowo-specyficznej  IgG4. Oznaczenie alergenowo-specyficznej  IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego.  Zakres raportowania testu plasuje się pomiędzy 0,1-100 kU/l, wyniki powyżej 100 kU/l raportowane są jako >100 kU/l. Ilościowe wyniki wyrażone w kU/l są dodatkowo  przypisywane do odpowiedniej półilościowej klasy skali RAST (klasy 0-6) i opatrywane zwięzłym komentarzem klinicznym. Test wykonywany jest w automatycznym analizatorze immunochemicznym, dlatego możliwe jest natychmiastowe zaprogramowanie kolejnych  oznaczeń z badanej  próbki surowicy pozostającej w analizatorze.