IgE sp. nSal k 1, solanka kolczysta

Molekularna diagnostyka uczulenia na pyłek chwastu solanki kolczystej (Salsola kali). Molekularna diagnostyka alergii opiera się na wskazaniu molekularnych komponent ekstraktu źródła alergenu odpowiedzialnych za uczulenie. Identyfikacja dokonywana jest na podstawie pomiaru stężenia IgE specyficznej dla istotnych alergenów molekularnych (sIgE).  Wzrost stężenia sIgE jest proporcjonalny do nasilenia alergii. Znajomość właściwości alergenów molekularnych wskazanych przez pomiar sIgE pozwala na: ustalenie rodzaju i rozległości reakcji alergicznych, sposobu ograniczania potencjału uczulającego (np. przez obróbkę cieplną w przypadku alergenów pokarmowych), zasadności wdrażania specyficznej immunoterapii oraz na ustalenie reaktywności krzyżowej z homologicznymi alergenami molekularnymi z innych źródeł. Sal k 1 jest gatunkowo specyficznym alergenem molekularnym solanki kolczystej, nieobecnym u innych przedstawicieli rodziny Komosowate (Chenopodiaceae), indukującym sIgE u 65% uczulonych na solankę, często powodującym monouczulenie. Salsola spp występuje w Europie, Azji i północnej Afryce i jako gatunki zawleczone w Ameryce Północnej.  W Polsce występuje głównie na nizinach.
Uczulenie na solankę jest powszechne w Hiszpanii, Iranie, ogólnie na terenach suchych. Biochemicznie Sal k 1 jest metyloesterazą pektyny. U osób wykazujących reaktywność w stosunku do CCD mogą występować wyniki fałszywie dodatnie. W teście zastosowano wysokooczyszczoną cząsteczkę  Sal k 1 (nSal k 1).