IgE sp. T14 - topola
Kategoria badań:
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to
1-3 dni
Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.
Opis badania
IgE sp. T14 – topola. Ilościowe, immunoenzymatyczne oznaczenie in vitro w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku topoli T14, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku topoli, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii.
IgE sp. T14 - topola - więcej informacji
Ilościowe oznaczenie w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku topoli, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku topoli, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Topola (rodzaj Populus, rodzina Salicaceae – Wierzbowate) w dużych ilościach wydziela pyłek, który może być powodem reakcji alergicznych. Narażenie na pyłek topoli wywołuje alergiczny nieżyt nosa i astmę u osób atopowych. Wykazano silną reaktywność krzyżową pomiędzy pyłkiem drzew z rodzajów Populus (topole) i Salix (wierzby) oraz, szerzej, pomiędzy drzewami z rodzin Salicaceae i Fagales (Bukowate). Nie należy mylić alergennego pyłku topoli z nieszkodliwym, choć uciążliwym, puchem topoli (lotne nasiona) podejrzewanym o właściwości uczulające ze względu na występowanie w okresie pylenia silnie alergizujących drzew. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem, posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów pyłku topoli t14 (T14).
Opis badania
Więcej informacji
Badania powiązane