tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

IgE sp. T14 - topola

Kod badania: 763Kod ICD: L91

Kategoria badań

Alergologia

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik 1-3 dni.

Opis badania

IgE sp. T14 – topola. Ilościowe, immunoenzymatyczne oznaczenie in vitro  w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku topoli T14, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku topoli, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii.

Więcej informacji

Ilościowe oznaczenie w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku topoli, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku topoli, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Topola (rodzaj Populus, rodzina Salicaceae – Wierzbowate) w dużych ilościach wydziela pyłek, który może  być powodem reakcji alergicznych. Narażenie na pyłek topoli wywołuje  alergiczny nieżyt nosa i astmę u osób atopowych. Wykazano silną reaktywność krzyżową pomiędzy pyłkiem drzew z rodzajów Populus (topole) i Salix (wierzby) oraz, szerzej,  pomiędzy drzewami z rodzin Salicaceae i  Fagales (Bukowate). Nie należy mylić alergennego pyłku topoli z nieszkodliwym, choć uciążliwym, puchem topoli (lotne nasiona) podejrzewanym o właściwości uczulające ze względu na występowanie w okresie pylenia silnie alergizujących drzew. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów pyłku topoli t14 (T14).

Badania powiązane

Opis badania

Więcej informacji

Badania powiązane