IgE sp. W9 - babka lancetowata

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy, z wykorzystaniem ekstraktu pyłku babki lancetowatej, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do alergenów pyłku babki, przydatne w diagnostyce i różnicowaniu alergii. Babka lancetowata (Plantago lanceolata) jest chwastem wieloletnim, rosnącym na wilgotnych łąkach, lecz także przy drogach i nieużytkach poindustrialnych. Jest jedną z głównych przyczyn alergii na pyłki w regionach o klimacie umiarkowanym. Alergia na pyłek babki lancetowatej  objawia się jako sezonowy, alergiczny nieżyt nosa, nieżyt nosa i spojówek, a niekiedy astma. Alergeny babki lancetowatej wykazują reaktywność krzyżową z pyłkami traw, brzozy, jesionu lub pyłków oliwek. Badania populacyjne (niemieckie) wykazały, że wśród osób podejrzewanych o uczulenie na pyłki chwastów, z alergicznym nieżytem nosa i spojówek, ponad 50% uczulonych było na pyłek babki lancetowatej. Ze scharakteryzowanych alergenów molekularnych babki alergen  Pla l 1 jest alergenem wskaźnikowym uczulenia na pyłek, swoistym dla rodzaju Plantago (sIgE u 86% osób z alergią na babkę), natomiast obecność sIgE dla alergenu Pla l 2 – panalergenu, profiliny (87% osób z alergią), świadczy o uczuleniu krzyżowym lub multiuczuleniu. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów pyłku babki lancetowatej W9 (w9).