IgG1, podklasa

Ilościowe oznaczenie metodą nefelometryczną podklasy IgG1 przeciwciał klasy IgG. Ludzka immunoglobulina klasy G (IgG) posiada cztery podklasy: IgG1, IgG2, IgG3 i IgG4, różniące się szczegółami budowy chemicznej i funkcjami biologicznymi: rozpoznawaniem antygenów, aktywacją układu dopełniacza oraz powinowactwem do receptorów komórkowych i rozpuszczalnych. Przeciwciała IgG1 (wraz IgG2 i IgG3) posiadają działanie prozapalne i odpowiadają za przewlekłe choroby pokarmowe zależne od IgG (alergia typu III). Powstałe z ich udziałem kompleksy immunologiczne deponowane są w różnych miejscach, powodując stany zapalne o różnym umiejscowieniu i objawach. Bezwzględne zmiany stężenia poszczególnych podklas IgG oraz zmiany wzajemnego stosunku ich stężeń lub proporcji do stężeń  immunoglobulin innych klas (np. IgE) są charakterystyczne dla określnych stanów chorobowych  i stanów fizjologicznych.  Nieprawidłowe stężenia poszczególnych podklas IgG  stwierdzane są w przebiegu chorób autoimmunizacyjnych, neurologicznych oraz zakażenia HIV. IgG1 stanowi 60-70% puli całkowitej IgG, a jej obniżone stężenie najczęściej jest wynikiem uogólnionego niedoboru immunologicznego. 

Wzrost stężenia: wzrost poliklonalny, alergizacja, stany zapalne, stymulacja monoklonalna.

Spadek stężenia: niedobór immunologiczny; kortykosteroidy.  

Wzrost stężenia: wzrost poliklonalny, alergizacja, stany zapalne, stymulacja monoklonalna.

Spadek stężenia: niedobór immunologiczny; kortykosteroidy.