Kiła (Treponema pallidum), test przesiewowy RPR/VDRL

Treponema pallidum (krętek blady) jest bakterią będącą czynnikiem etiologicznym choroby wenerycznej, kiły. Szkiełkowy test USR (ang. Unheated Serum Reagin),  makroskopowy test kłaczkowania z nieogrzewaną surowicą (wytrącanie osadu w formie kłaczków), należy do klasycznych, reaginowych, testów serologicznych używanych w badaniach przesiewowych zakażeń T. pallidum. W USR funkcję substytutu antygenu bakteryjnego, uczestniczącego w reakcji kłaczkowania z surowicą badanego, pełni kardiolipina.  Kardiolipina  jest jednym z antygenów krętka, lecz występuje także w komórkach eukariotycznych. Test  USR jest więc nieswoisty i posiada wysoki wskaźnik wyników fałszywie dodatnich, zwłaszcza w przebiegu ciąży, chorób układowych: tocznia, zespołu kardiolipinowego, szpiczaka, chłoniaka,  zakażeń wirusowych i gruźlicy. Dodatni wynik USR wymaga potwierdzenia. Dla potwierdzenia wykonuje się nieswoisty, reaginowy test  VDRL, łączenie ze swoistym FTA ABS, swoisty TPHA i ewentualnie swoisty TPI, w przypadku niejednoznacznych wyników dwóch poprzednich testów potwierdzenia. Czułość diagnostyczna USR wynosi 70-80% dla kiły pierwszorzędowej i blisko 99-100% dla drugorzędowej. Dodatni wynik testu obserwowany jest już 6 tygodni od zakażenia. Po skutecznym leczeniu kiły, USR jako jeden z pierwszych testów serologicznych, daje wynik ujemny. 

Badanie wykazuje dużo wyników fałszywie dodatnich. Dodatnie wyniki należy zawsze potwierdzać innymi testami.

Wynik dodatni: wyleczona lub aktywna kiła (zakażenie krętkiem bladym), wynik wymaga potwierdzenia bardziej swoistymi testami.