Mykofenolan mofetilu (MPA), ilościowo

Oznaczenie stężenia kwasu mykofenolowego (MPA) w krwi żylnej. Mykofenolan mofetilu – MMF (nazwa międzynarodowa: mycophenolate mofetil; nazwy preparatów handlowych: CellCept, Mycophenolate mofetil Apotex,  Myfenax) jest prolekiem, z którego w organizmie, w wyniku przemian metabolicznych, powstaje aktywna forma o aktywności immunosupresyjnej – kwas mykofenolowy (MPA). Wskazaniami do stosowania MPA, w skojarzeniu z innymi lekami, jest zapobieganie ostremu odrzucaniu przeszczepionych narządów. MPA jest inhibitorem dehydrogenazy monofosforanu inozyny, enzymu, którego aktywność jest niezbędna dla proliferacji limfocytów T. MMF po podaniu doustnym jest szybko wchłaniany (biodostępność  94%), dystrybuowany i metabolizowany. MPA osiąga maksymalne stężenie w krwi godzinę po doustnym podaniu dawki MMF. Lek w osoczu wiąże się z albuminami, a wielkość frakcji wolnej wynosi 1-3%. MPA jest usuwany z organizmu głównie jako glukuronianu mykofenolanu (MPAG), powstały w wyniku przemian enzymatycznych w wątrobie, przewodzie pokarmowym i nerkach, wydalany z moczem (93%) i z kałem (6%). MPA podlega krążeniu jelitowo-wątrobowemu, co również wpływa na jego klirens i powoduje pojawienie się drugiego piku stężenia w krwi pomiędzy 4 i 12 godziną po podaniu MMF. Kolejnym czynnikiem wpływającym na klirens leku jest wielkość frakcji wolnej, której  wzrost przyspiesza usuwania leku. Poziom frakcji wolnej zależy silnie od funkcji nerek (chorób przewlekłych lub wczesnego okresu potransplantacyjnego), stężenia albumin, hiperbilirubinemii i funkcji przeszczepionej wątroby (we wczesnym okresie potransplantacyjnym). Badanie polega na oznaczeniu ilościowym MPA w krwi. Test wykonuje się w celu ustalenia właściwej dawki  MMF i ograniczenia efektów niepożądanych.

Wzrost stężenia leku: przedawkowanie; obniżenie stężenia: błędne dawkowanie, równoległe stosowanie leków m.in.: leków zobojętniających sok żołądkowy, cholestyraminy, cyklosporyny, ryfampicyny, norfloksacyny+metronidazolu.