NGAL w moczu

Ilościowe oznaczenie NGAL w moczu metodą turbidymetryczną jest przydatne w diagnostyce ostrych i przewlekłych chorób nerek. Obojętnochłonna lipokalina związana z żelatynazą neutrofili-NGAL (ang. neutrophil gelatinase-associated lipocalin (NGAL) lub inaczej  obojętnochłonna lipokalina związana z żelatynazą, jest białkiem sekrecyjnym z rodziny lipokalin, obecnym w ziarnistościach granulocytów obojętnochłonnych (neutrofili). NGAL jest wydalana z moczem. Stężenie w moczu jest skorelowane ze stężeniem w surowicy i to umożliwia określanie stężenia NGAL jako markera diagnostycznego chorób nerek. NGAL okazała się być wczesnym wskaźnikiem uszkodzenia nerek, przydatnym w diagnostyce ostrej i przewlekłej niewydolności nerek. W ostrym uszkodzeniu nerek - AKI (ang. acute kidney injury), NGAL jest wykrywana przed rozwinięciem pełnoobjawowej niewydolności nerek, w większości sytuacji klinicznych dla których AKI stanowi powikłanie. Wzrost stężenia NGAL jest stwierdzany u chorych po zabiegach kardiochirurgicznych i angiografii tętnic wieńcowych oraz u chorych we wstrząsie kardiogennym, u chorych po wstrząsie septycznym, chorych na nefropatię kontrastową, czyli indukowaną kontrastem radiologicznym – CIN (ang. contrast induced nephropathy), chorych poddanych farmakoterapii (np. antybiotykowej i niesteroidowymi  lekami przeciwzapalnymi). Wzrost stężenia NGAL obserwowany jest u biorców przeszczepu nerki po utracie funkcji nerki. W przewlekłej niewydolności nerek NGAL jest czynnikiem  predykcyjnym pogarszającej się funkcji nerek, pozwala na określenie stopnia uszkodzenia nerek, określenie rozwoju torbielowatości nerek i zapalenia kłębuszków nerkowych. Może być również markerem predykcyjnym toczniowego zapalenia nerek.   

Wzrost stężenia: ostre i przewlekłe choroby nerek.