Ołów we krwi, ilościowo

Ilościowe oznaczenie ołowiu  w krwi pełnej jest przydatne w diagnostyce i leczeniu stanów związanych z zatruciem ołowiem. Ołów  jest szeroko rozpowszechnionym w przyrodzie metalem ciężkim, który nie ulega  biodegradacji ani rozpadowi i przez to kumuluje się w tkankach organizmów żywych. Stanowi  duże zagrożenie dla zdrowia. Wchłaniany jest  przez przewód pokarmowy i układ oddechowy, w małej ilości wnika przez skórę. Przenika przez łożysko i w dużej ilości znajdować się może w mleku. W przewodzie pokarmowy ludzi dorosłych wchłaniane jest 10% ołowiu obecnego w żywności, a u dzieci do 50%. Wchłanianie ołowiu w jelitach zmniejsza się w obecności wapnia i  fosforu w diecie, zwiększa w obecności witaminy C. Ołów transportowany jest przez krew i odkładany w tkankach. W tkankach szybkowymiennych (np. krew) okres półtrwania ołowiu wynosi ok. 30 dni,  w wolnowymiennych, gromadzących większość ołowiu -  np. kościach, paznokciach, od 2,3 roku do 27 lat.  Zatrucie ołowiem jest stosunkowo częste ze względu na szerokie zastosowanie ołowiu i związków ołowiu. Źródłem zatrucia są najczęściej huty metali nieżelaznych, odlewnie wyrobów ołowianych, wytwórnie akumulatorów,  huty szkła kryształowego i wytwórnie ceramiki. Objawy zatrucia są początkowo nieswoiste z wyjątkiem słodkiego smaku w ustach (bóle głowy i brzucha, nudności, kolka - kolka ołowicza), następnie zaostrzają się: spadki ciśnienia, temperatury, prowadząc do niewydolności nerek, wątroby i układu nerwowego. Zatrucie przewlekłe, w wyniku kumulacji ołowiu uszkadza kładu nerwowy, szpik kostny, nerki i skórę. Cechą charakterystyczną u osób długotrwale eksponowanych na ołów jest „ołowiana cera” i „rąbek ołowiowy” na dziąsłach w wyniku odkładania się ołowiu.  Długotrwała ekspozycja na ołów wywiera efekt mutagenny i teratogenny, wpływa na rozrodczość, powoduje zburzenia emocjonalne i układu nerwowego, układu odpornościowego itd. Związki ołowiu wydalane są przede wszystkim z moczem (76%). Stężenie  ołowiu w krwi jest parametrem pozwalającym na ocenę ekspozycji na ołów w okresie ostatnich tygodni i rozpoznanie zatrucia. Ogólnie, jest wyższe u mężczyzn i osób palących, a obniża się w przypadku suplementacji magnezem.

Wzrost poziomu: ekspozycja na pary i związki i ołowiu,  palenie tytoniu
Możliwość obniżenia przyswajania:  suplementacja magnezem.