nazwa badania
Ospa (Varicella zoster virus) IgG
kod oferty
422
kod ICD
V68
kategoria badań
Infekcje, Ciąża
Ospa (Varicella zoster virus) IgG - Krótko o badaniu
Diagnostyka serologiczna ospy wietrznej. Oznaczenie obecności przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów wirusa Varicella zoster w surowicy krwi.
Ospa (Varicella zoster virus) IgG - Więcej informacji
Oznaczenie w surowicy krwi obecności przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów wirusa Varicella zoster, czynnika etiologicznego ospy wietrznej. Wirus Varicella zoster (VZV) – wirus ospy wietrznej i półpaśca, prawidłowo: ludzki herpes wirus typu 3 (HHV-3), jest przyczyną choroby zakaźnej wieku dziecięcego – ospy wietrznej. Ospa wietrzna jest samoograniczającym się zakażeniem, przebiegającym pierwotnie najczęściej w wieku dziecięcym, o zwykle łagodnym przebiegu. Charakterystycznym objawem choroby jest wysypka skórna. Choroba zaczyna się gorączką (37-40oC) i złym samopoczuciem, w kolejności na skórze pojawia się wysypka (czerwone plamki), która ulega przekształceniu w pęcherze, następnie krosty i strupy odpadające po kilku dniach. Okres wylęgania wynosi 10 do 21 dni. Do rzadkich powikłań ospy wietrznej: u 1 na 4000 dzieci, należy zapalenie mózgu. U osób z niedoborami odporności (szczególnie u dzieci) choroba może zakończyć się śmiercią. Wirus pozostaje w organizmie w postaci utajonej w zwojach nerwowych. W przypadku obniżenia odporności może dojść do nawrotu zakażenia w postaci półpaśca. Wirus po reaktywacji migruje do zakończeń nerwów czuciowych skóry, najczęściej powodując bardzo bolesną wysypkę. Półpasiec jest jednostką chorobową o szerokim spektrum niecharakterystycznych objawów: od samoograniczającego się nerwobólu bez wysypki do choroby rdzenia kręgowego połączonej z osłabieniem. Po zakończeniu choroby może pozostać nerwoból trwający nawet ponad 6 tygodni. W przypadku reaktywacji zakażenia może dochodzić również do zapalenia rogówki, zespołu Ramsaya-Hunta – specyficznej postaci półpaśca przebiegającego z porażeniem twarzy lub osłabieniem słuchu. W niektórych przypadkach reaktywacja może być klinicznie bezobjawowa, a jej jedynym symptomem jest przejściowy wzrost poziomu przeciwciał. Zakażenie matki może być przeniesione na nienarodzone dziecko drogą wertykalną. Badanie polega na oznaczeniu przeciwciał IgG specyficznych dla antygenów VZV w surowicy krwi żylnej. Badanie jest przydatne w diagnostyce zakażenia pierwotnego i reaktywacji zakażenia. Wzrost poziomu swoistych IgG w wyniku reaktywacji jest dowodem skutecznej odpowiedzi odpornościowej. Wzrostowi stężenia przeciwciał nie muszą towarzyszyć objawy zakażenia.
Przygotowanie do badania
Brak szczególnych wskazań.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania
Przeciwciała heterofilne.
Możliwe przyczyny odchyleń od normy
Obecność: przebyte zakażenie, szczepienia ochronne.