Panel alergenów – pokarmowy (30 alergenów)

Ilościowe oznaczenie w surowicy krwi in vitro przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do panelu 30 alergenów pokarmowych oraz IgE specyficznych dla reszt węglowodanowych – CCD. Immunoenzymatyczne, ilościowe oznaczenie w surowicy krwi in vitro metodą immunoblotu przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do panelu 30 alergenów oddechowych oraz IgE specyficznych dla reszt węglowodanowych – CCD. Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Czynnikiem zakłócającym oznaczenia IgE in vitro są obecne w alergenach glikoproteinowych oraz w glikoproteinach niealergizujących, proste lub rozgałęzione  łańcuchy (anteny) węglowodanowe, CCD (ang. cross-reactive carbohydrate determinants), które mogą indukować powstawanie  specyficznych IgE i w konsekwencji atopię lub są jedynie epitopami wiążącymi IgE wygenerowane przez inne alergeny.  IgE anty-CCD są obecne u osób bez atopii, a w wyższym procencie u osób cierpiących na alergię, zwłaszcza uczulonych na pyłki roślin (do 15%). IgE anty-CCD mogą utrudniać rozpoznanie swoistości  IgE u osób uczulonych na  wziewne alergeny roślinne, alergeny bezkręgowców i alergeny pokarmowe pochodzenia roślinnego, posiadające CCD, lub być powodem wyników fałszywie dodatnich u osób zdrowych. W teście oznaczane są IgE specyficzne w stosunku do alergenów: f25 Pomidor; f96 Awokado; f92 Banan; fx29 Cytrusy Mix: Cytryna (f208), Limonka (f306), Pomarańcza (f33), Mandarynka (f302); f84 Kiwi; f13 Orzech ziemny; f17 Orzech laskowy; f12 Groch; f14 Soja; f85 Seler; f27 Wołowina; f83 Kurczak; f26 Wieprzowina; f207 Małż; f24 Krewetka; f23 Krab; f40 Tuńczyk; f03 Dorsz; f47 Czosnek; f48 Cebula; f45 Drożdże; f10 sezam; f09 Ryż; f08 Kukurydza; f04 Mąka pszenna; f76 Alfa-laktoalbumina; f77 Beta-laktoglobulina; f78 Kazeina; f01 Białko jaja kurzego; k202 CCD.
Dla każdego z alergenów panelu, ilościowy wynik stężenia alergenowo-specyficznej IgE podawany jest oddzielnie, na wspólnym raporcie testu. Czułość analityczna testu wynosi 0,15 kU/l, zakres raportowania 0,15 -100 kU/l. Stężenia poniżej zakresu raportowane są jako < 0,15 kU/l, powyżej jako > 100 kU/l. Wynik dla każdego alergenu, wyrażony w kU/l przypisywany jest do jednej z  klas 0-6 półilościowego systemu raportowania RAST, przestawiony graficznie w postaci słupka i opatrzony komentarzem klinicznym. Ostatnią  pozycję w panelu stanowią CCD, dla których wynik jest opisany identycznie jak dla pozostałych alergenów. Wskazaniami do wykonania są: alergie z objawami z przewodu pokarmowego, skórnymi, astma, pokrzywka itp.