P/c. p. antygenowi cytoplazmatycznemu wątroby typu 1 (anty-LC-1) met. immunobloting

Oznaczenie autoprzeciwciał  przeciw cytozolowi komórek  wątroby (anty-LC-1)  metodą immunoblutu  jest przydatne w diagnostyce aktywnego, chronicznego autoimmunizacyjnego zapalenia wątroby typu II. Autoimmunizacyjne zapalenie wątroby - AZW, AIH (autoimmune hepatitis) jest przewlekłą chorobą  miąższu wątroby. AZW objawia się naciekami  komórek zapalnych w tkance wątrobowej,  ogniskami  martwicy miąższu wątroby, zastępowanymi przez tkankę włóknistą. Nieleczone  może prowadzić do marskości wątroby. Choroba przebiega rzutami, przygasa w wyniku leczenia przeciwzapalnego. Charakteryzuje się obecnością autoprzeciwciał, które stanowią podstawę do podziału na różne typy kliniczne. W przypadku AZW typu II, tzw. młodzieńczego, stwierdzane są przede wszystkim przeciwciała  przeciwko antygenowi mikrosomalnemu wątroby i nerek, anty-LKM (ang. liver kidney

microsomes). Przeciwciała przeciw cytozolowi komórek wątroby, anty-LC 1 (ang. liver cytosolic antigen 1) są uważane za drugi marker aktywnego chronicznego zapalenia wątroby.