Triglicerydy

Badanie stężenia triglicerydów (TG) wykonywane jest pojedynczo lub w ramach profilu lipidowego (Lipidogramu), obejmującego poza TG: pomiar cholesterolu całkowitego (TC); cholesterolu lipoprotein o małej gęstości (LDL-C); cholesterolu lipoprotein o dużej gęstości (HDL-C) i cholesterolu nie-HDL-C.  Wskazaniem do wykonania pomiaru TG jest diagnostyka dyslipidemii  (nieprawidłowe  ilości lub skład frakcji lipidów) oraz ocena ryzyka rozwoju miażdżycy i chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak choroba wieńcowa i zawał serca, niedokrwienny udar mózgu i  miażdżyca zarostowa tętnic kończyn dolnych, a także ryzyka ostrego zapalenia trzustki. Poza wskazaniami, TG oznaczane jest podczas badań kontrolnych w ramach profilu lipidowego. Dyslipidemie mogą wiązać się z: otyłością, nadużywaniem alkoholu, cukrzycą, hipotyreozą, ostrym zapaleniem trzustki (dyslipidemie wtórne) lub mogą być uwarunkowane genetycznie (dyslipidemie pierwotne), jak rodzinna hipertriglicerydemia. Wysoki poziom TG występuje u chorych na nieleczoną lub nieprawidłowo kontrolowaną cukrzycę. Poziom TG charakterystyczny dla dorosłych ustala się już u niemowląt i wykazuje tendencję wzrostową w miarę starzenia.
Triglicerydy (triacyloglicerole), stanowiące źródło energii organizmu, są estrami glicerolu i kwasów tłuszczowych. Stanowią główny składnik komórek tłuszczowych (adipocytów) i główny składnik tłuszczowy pokarmu. Są syntetyzowane w organizmie (triglicerydy  endogenne) lub pochodzą z pokarmu (triglicerydy egzogenne, pokarmowe). TG w krążeniu transportowane są przez lipoproteiny zwane chylomikronami (CM). Ich stężenie w surowicy zależne jest od podaży lipidów egzogennych oraz od endogennej syntezy i katabolizmu.Nadmiar  TG we krwi (hipertrigliceridemia) wskazuje na zwiększone stężenie lipoprotein bogatych w TG, w tym o działaniu promiażdżycowym (aterogennym):  VLDL,  lipoprotein o bardzo małej masie (ang. very low-density lipoprotein) oraz  remnantów CM i VLDL. Wzrosty ich stężeń zwiększają  ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, przewlekłego stanu zapalnego i wzrostu umieralności ogólnej. Współistnienie: hipertrigliceridemii oraz niskiego stężenia cholesterolu z lipoprotein o dużej gęstości (HDL-C) i dużego stężenia cholesterolu z lipoprotein o małej gęstości (LDL-C) nosi nazwę dysplipidemii aterogennej i wskazuje na wzrost ryzyka sercowo-naczyniowego. Hipertrigliceridemia wskazuje ponadto na ryzyko ostrego zapalenia trzustki, a także podniesione ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, nawet przy prawidłowym poziomie LDL-C.