
Zonulina w kale
Kategoria badań:
Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to
20 dni
Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.
Opis badania
Zonulina w kale. Oznaczenie stężenia zonuliny w kale, przydatne w ocenie funkcjonowania bariery jelitowej związanej z patogenezą przewlekłych chorób zapalnych jelit w tym chorób autoimmunologicznych, zakaźnych, metabolicznych i nowotworowe.
Przygotowanie do badania
Materiałem do badania jest kał pobrany do pojemnika na kał. Kał nie powinien mieć styczności z moczem i wodą. Kał najlepiej oddać na pasek papieru przymocowany do deski muszli klozetowej. Pasek powinien lekko zwisać. Do badania pobrać próbkę wielkości orzecha włoskiego. Pojemnik z kałem szczelnie zamknąć, opisać godziną i datą pobrania materiału.
Oznaczenie stężenia zonuliny w kale jest przydatne w ocenie funkcjonowania bariery jelitowej. Zonulina jest białkiem ścisłych połączeń (ang. tight junctions) pomiędzy komórkami nabłonka jelita cienkiego (enterocytami). Jej rolą jest modulowanie przepuszczalności bariery jelitowej. Wzrost poziomu zonuliny w kale uznawany jest za marker rozszczelnienia jelita (tzw. zespół jelita przesiąkliwego, ang. Leaky Gut Syndrome, zespół cieknącego jelita). W konsekwencji rozszczelnienia śluzówki jelita do krwi przenikają nie zdegradowane ostatecznie, zbyt duże i silnie immunogenne cząsteczki rozkładu enzymatycznego białek pokarmowych, toksyny i antygeny bakteryjne itd., co następczo prowadzi do aktywacji układu odpornościowego i jego nadreaktywności. Badania przedkliniczne i kliniczne wykazały, że zonulina, jest zaangażowana w patogenezę przewlekłych chorób zapalnych jelit (CID, ang. chronic inflammatory diseases), w tym choroby autoimmunologiczne, zakaźne, metaboliczne i nowotworowe. Poza wzrostem przepuszczalności jelit, za przyczynę „epidemii” CID w krajach uprzemysłowionych uważa się zmiany stylu życia (w tym poprawa higieny) i zmiany środowiskowe, wpływające na mikrobiotę jelit. Zmiany mikrobiomu jelit odpowiedzialne są za „hiperagresywny” układ odpornościowy, wywołujący brak równowagi pomiędzy tolerancją i odpowiedzią immunologiczną oraz wywierają epigenetyczny wpływ na ekspresję genomu gospodarza. Podwyższony poziom zonuliny obserwuje się u chorych na: aktywną chorobę trzewną (celiakia), cukrzycę typu 1, reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), stwardnienie rozsiane i inne choroby autoimmunicacyjne. Wskazaniem do wykonania badania jest konieczność weryfikacji i oceny uszkodzenia bariery jelita cienkiego w wyniku antybiotykoterapii, farmakoterapii, chorób zakaźnych jelit lub zabiegów chirurgicznych; potrzeba monitorowania śluzówki jelita cienkiego przed i w przebiegu terapii itd. Porównaj badanie: 16112 Zonulina w surowicy.
Opis badania
Przygotowanie do badania
Więcej informacji