
Grzybica jelit – objawy, diagnoza i leczenie
Grzybica jelit to zaburzenie, które jeszcze kilkanaście lat temu było traktowane jako rzadkość, a dziś coraz częściej diagnozuje się je zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Przyczyną jest przede wszystkim współczesny styl życia – uboga w błonnik dieta, nadmiar cukrów prostych, stres, częste stosowanie antybiotyków i niewystarczająca regeneracja organizmu. Choć drożdżaki z rodzaju Candida są naturalnym elementem mikrobioty jelitowej, ich nadmierny rozrost może prowadzić do szerokiego spektrum objawów – od dolegliwości gastrycznych, przez zmiany skórne, aż po zaburzenia nastroju i spadek odporności.

Czym jest grzybica jelit?
Grzybica jelit, inaczej kandydoza jelitowa, to stan, w którym dochodzi do nadmiernego rozrostu drożdżaków z rodzaju Candida, przede wszystkim Candida albicans, w obrębie jelit. W prawidłowych warunkach te mikroorganizmy współistnieją z bakteriami jelitowymi, nie powodując dolegliwości. Gdy jednak dojdzie do zachwiania równowagi mikrobioty, np. po antybiotykoterapii, w wyniku stresu, diety bogatej w cukry proste czy obniżonej odporności, drożdżaki mogą zacząć dominować, prowadząc do stanu zapalnego i uszkodzenia błony śluzowej jelit.
Grzybica jelit – objawy
Objawy grzybicy jelit są bardzo różnorodne i często niespecyficzne, przez co choroba bywa mylona z zespołem jelita drażliwego (IBS), nietolerancjami pokarmowymi lub stanami przewlekłego stresu.
Najczęściej obserwuje się:
- uczucie wzdęcia, przelewania w brzuchu i nadmierne gazy,
- naprzemienne biegunki i zaparcia,
- bóle i skurcze brzucha, szczególnie po posiłkach,
- biały nalot na języku, metaliczny smak w ustach,
- nieprzyjemny zapach z ust mimo prawidłowej higieny,
- uczucie ciągłego zmęczenia, senność po posiłkach,
- spadek koncentracji i tzw. mgłę mózgową,
- obniżenie nastroju, drażliwość i stany lękowe,
- wzmożony apetyt na słodycze i produkty mączne.
W wielu przypadkach symptomy nasilają się po spożyciu cukrów prostych, alkoholu czy produktów zawierających drożdże.
Grzybica jelit – objawy skórne
Zaburzenia mikrobioty jelitowej oddziałują na stan skóry poprzez tzw. oś jelito–skóra. Drożdżaki i ich metabolity mogą prowadzić do reakcji alergicznych i stanów zapalnych w organizmie. Objawy skórne grzybicy jelit obejmują:
- trądzik, egzemy i drobne grudki zapalne,
- świąd skóry (szczególnie na tułowiu i kończynach),
- przesuszenie i łuszczenie naskórka,
- łupież, łojotokowe zapalenie skóry,
- nawracające infekcje grzybicze paznokci i fałdów skórnych,
- cienie pod oczami i ziemisty odcień skóry.
To właśnie z powodu tych objawów wielu pacjentów najpierw trafia do dermatologa, podczas gdy przyczyna problemu leży głębiej – w jelitach.
Przyczyny grzybicy jelit
Grzybica jelit rozwija się na skutek działania wielu czynników osłabiających odporność i zaburzających równowagę mikroflory. Najczęstsze przyczyny to:
- długotrwała lub częsta antybiotykoterapia,
- przewlekły stres,
- dieta bogata w cukry proste i wysoko przetworzone produkty,
- niedobory witamin z grupy B, cynku i selenu,
- cukrzyca i insulinooporność,
- stosowanie kortykosteroidów lub leków immunosupresyjnych,
- zaburzenia hormonalne (np. nadmiar estrogenów).
Nieleczona grzybica jelit – skutki
Nieleczona grzybica jelit może prowadzić do przewlekłych zaburzeń metabolicznych i ogólnoustrojowych. Przerośnięte drożdżaki zaburzają wchłanianie składników odżywczych, prowadząc do niedoborów witamin z grupy B, cynku, magnezu i żelaza.
Długotrwała infekcja może powodować:
- osłabienie odporności i częste infekcje,
- zaburzenia hormonalne (np. nieregularne cykle miesiączkowe),
- alergie pokarmowe i nietolerancje,
- przewlekłe bóle stawów i mięśni,
- zaburzenia emocjonalne i lękowe.
W ciężkich przypadkach może dojść do rozwoju tzw. zespół nieszczelnego jelita (ang. leaky gut syndrome), w którym toksyny i antygeny przenikają do krwiobiegu, powodując reakcje autoimmunologiczne.
Grzybica jelit – jak zdiagnozować?
Dokładna diagnostyka jest kluczowa, ponieważ objawy grzybicy jelit często przypominają inne schorzenia. W praktyce lekarz opiera się zarówno na wywiadzie, jak i wynikach badań laboratoryjnych.
Najczęściej stosowane badania to:
- Posiew kału – pozwala określić ilość i rodzaj grzybów obecnych w jelicie.
- Badania molekularne (PCR) – wykrywają DNA Candida w próbkach kału z wysoką czułością.
- Badania serologiczne – oznaczają poziom przeciwciał IgM, IgG i IgA przeciwko Candida albicans w surowicy.
- Analiza mikrobioty jelitowej – zaawansowane testy określające skład flory jelitowej.
- Testy na przepuszczalność jelit (np. zonulina) – oceniają szczelność bariery jelitowej.
W przypadku przewlekłych objawów lekarz może także zlecić badania poziomu witamin, minerałów oraz prób wątrobowych, aby ocenić wpływ toksyn grzybiczych na organizm.
Grzybica jelit – leczenie
Leczenie grzybicy jelit jest procesem wieloetapowym, który wymaga współpracy lekarza, dietetyka i samego pacjenta.
Farmakoterapia
W przypadku nasilonych objawów stosuje się leki przeciwgrzybicze, takie jak:
- Nystatyna – działa miejscowo w jelicie, praktycznie się nie wchłania.
- Flukonazol lub Itrakonazol – leki ogólnoustrojowe stosowane przy cięższych postaciach.
Konieczne jest kontrolowanie czasu terapii i ewentualnych działań niepożądanych – szczególnie przy stosowaniu leków doustnych.
Dieta przeciwgrzybicza
To kluczowy element terapii. Celem diety jest ograniczenie pożywki dla Candida i wsparcie regeneracji błony śluzowej jelita.
Z diety należy wykluczyć:
- cukry proste (słodycze, miód, owoce suszone, napoje gazowane),
- produkty z białej mąki,
- alkohol, drożdże, ocet i produkty fermentowane z dodatkiem cukru,
- żywność wysokoprzetworzoną.
Zalecane są:
- warzywa nieskrobiowe (cukinia, brokuły, szpinak, seler),
- białko zwierzęce i roślinne,
- zdrowe tłuszcze (oliwa, awokado, orzechy),
- kasze i produkty pełnoziarniste o niskim indeksie glikemicznym.
Probiotyki i prebiotyki
Stosowanie preparatów zawierających szczepy Lactobacillus rhamnosus GG, L. acidophilus czy Bifidobacterium longum pomaga odbudować mikroflorę jelitową i utrudnia ponowne namnażanie się grzybów.
Wsparcie odporności
Aktywność fizyczna, sen i redukcja stresu są niezbędne do przywrócenia równowagi immunologicznej. W terapii wspomagającej stosuje się także witaminy z grupy B, witaminę D, cynk i kwasy omega-3.
Jak zapobiegać grzybicy jelit?
Profilaktyka opiera się na utrzymaniu równowagi mikrobioty jelitowej. Aby zapobiec nawrotom grzybicy, warto:
- unikać nadużywania antybiotyków,
- stosować probiotyki w trakcie i po antybiotykoterapii,
- ograniczyć spożycie cukrów prostych,
- dbać o różnorodną dietę bogatą w błonnik,
- wspierać odporność poprzez sen, ruch i redukcję stresu.
Podsumowanie
Grzybica jelit to problem, który może prowadzić do różnorodnych objawów – od zaburzeń trawiennych po zmiany skórne i neurologiczne. Kluczowe znaczenie ma odpowiednia diagnostyka i kompleksowe leczenie obejmujące farmakoterapię, dietę oraz odbudowę mikrobioty. Wczesne rozpoznanie pozwala uniknąć powikłań i skutecznie przywrócić równowagę w przewodzie pokarmowym.
Mgr Damian Pawlak
Bibliografia
Kumamoto CA. Inflammation and gastrointestinal Candida colonization. Curr Opin Microbiol. 2011;14(4):386–391.
Mason KL, Erb Downward JR, Falkowski NR, et al. Candida albicans and bacterial microbiota interactions in the cecum during recolonization following broad-spectrum antibiotic therapy. Infect Immun. 2012;80(10):3371–3380.
Moyes DL, Naglik JR. Mucosal immunity and Candida albicans infection. Clin Dev Immunol. 2011;2011:346307.
Kullberg BJ, Arendrup MC. Invasive Candidiasis. N Engl J Med. 2015;373:1445–1456.
Papon N, Courdavault V, Clastre M, Bennett RJ. Emerging and emerged pathogenic Candida species: beyond the Candida albicans paradigm. PLoS Pathog. 2013;9(9):e1003550.
Limon JJ, Skalski JH, Underhill DM. Commensal fungi in health and disease. Cell Host Microbe. 2017;22(2):156–165.

