Rak piersi u mężczyzn - objawy, diagnostyka

Rak piersi jest nowotworem złośliwym, wywodzącym się z komórek nabłonkowych gruczołu piersiowego, który występuje nie tylko u kobiet, ale również u mężczyzn. Początkowo rozwija się on miejscowo, w bardziej zaawansowanych stadiach daje jednak przerzuty do węzłów chłonnych i innych narządów wewnętrznych. Niestety, ze względu na rzadkość występowania u mężczyzn, jest on dość późno rozpoznawany, co zmniejsza szansę na skuteczne leczenie. O tym, czym dokładnie jest rak piersi, jakie są czynniki ryzyka i objawy oraz w jaki sposób można go zdiagnozować i leczyć u mężczyzn, przeczytasz w poniższym artykule.

Czym jest rak piersi?

Rak piersi to nie tylko choroba dotycząca kobiet. Występuje on również u mężczyzn. W ich przypadku ten nowotwór pojawia się bardzo rzadko. Jest on jednak równie niebezpieczny, co u kobiet. Może rozwijać się miejscowo i dawać przerzuty do węzłów chłonnych oraz narządów wewnętrznych, takich jak: wątroba, nerki, płuca, mózg i kości. Wielu mężczyzn lekceważy pierwsze objawy raka piersi, co powoduje, że choroba jest diagnozowana w zaawansowanym stadium, czyli wtedy, kiedy nowotwór jest trudniejszy do leczenia i daje gorsze rokowanie.

Jak wygląda pierś z nowtworem?

Budowa piersi u chłopców i dziewczynek przed okresem dojrzewania jest podobna. To niewielka tkanka gruczołowa, składająca się z kilku przewodów znajdujących się tuż za brodawką sutkową. W okresie dojrzewania wydzielany w organizmie chłopców testosteron nie pozwala na rozrost tkanki. U dziewczynek zaś wysokie stężenie hormonów żeńskich produkowanych przez jajniki pobudza rozwój tkanki gruczołowej.

Zdecydowana większość nowotworów piersi u mężczyzn rozwija się w postaci guza zlokalizowanego pod brodawką sutkową. Guzek może również znajdować się w części górno-bocznej klatki piersiowej. W przebiegu raka piersi zdarzają się przypadki zmiany wyglądu skóry, jej owrzodzenia oraz zaciągnięcia brodawki sutkowej.

Zobacz także: Rak piersi – przewidzieć zagrożenie.

Jakie są czynniki ryzyka raka piersi u mężczyzn?

Jak dotąd nie wyjaśniono dokładnej przyczyny rozwoju raka piersi. Wiadomo jednak, że istnieją czynniki, które zwiększają ryzyko jego wystąpienia. Jednym z nich jest wiek. U mężczyzn, którzy nie ukończyli 35. roku życia, rak piersi praktycznie nie występuje. Ryzyko zachorowania wynosi 0,1 na 100 tysięcy osób, podczas gdy u osób po 85. roku życia wskaźnik ten przekracza 6 na 100 tysięcy osób.

Drugim czynnikiem mającym wpływ na rozwój raka piersi u mężczyzn są predyspozycje genetyczne, a mianowicie mutacje w genach BRCA1 i BRCA2. Innymi genami, których mutacje mogą zwiększać ryzyko zachorowania na ten nowotwór, są: TP53, PTEN i CHEK2.

Sprawdź również: e-PAKIET NOWOTWORY U MĘŻCZYZN.

Na rozwój raka piersi u mężczyzn wpływają zaburzenia hormonalne, prowadzące do zwiększenia poziomu estrogenów i obniżenia poziomu testosteronu, a także urazy i przewlekłe zapalenie jąder. Bardzo ważne są czynniki środowiskowe, takie jak: praca w szkodliwych warunkach, narażenie na działanie wysokiej temperatury, promieniowania jonizującego lub ekspozycja na niektóre związki chemiczne o udowodnionym działaniu rakotwórczym. W grupie ryzyka znajdują się również mężczyźni, którzy cierpią z powodu otyłości i nadużywają alkoholu. Wśród licznych czynników ryzyka specjaliści wyróżniają też: wcześniej występujące u pacjenta nowotwory, pojawienie się łagodnych zmian w piersiach i późny wiek dojrzewania.

Sprawdź również: e-PAKIET ONKOLOGICZNY MĘSKI.

Jakie są objawy raka?

Objawy, które powinny skłonić mężczyznę do wizyty u lekarza, to:

• obecność guzka lub ich większej ilości w obrębie klatki piersiowej,
• zmiana kształtu i wielkości piersi,
• zaburzenia symetrii klatki piersiowej,
• powiększenie jednej piersi,
• zmiany wyglądu sutka,
• bezbarwny lub krwisty wyciek z brodawki,
• owrzodzenie skóry,
• poszerzenie naczyń krwionośnych na klatce piersiowej.

W jaki sposób zdiagnozować raka piersi u mężczyzn?

Podstawą rozpoznania raka piersi u mężczyzn, podobnie jak innych nowotworów, jest badanie histopatologiczne. Zanim jednak dojdzie do pobrania i oceny materiału pochodzącego z guza, lekarz kieruje pacjenta na USG piersi. Umożliwia ono identyfikację umiejscowienia zmiany oraz określenie jej dokładnej wielkości. Dopiero wtedy wykonywana jest biopsja, podczas której za pomocą cienkiej igły pobiera się komórki lub płyn z torbieli do badania mikroskopowego.

Do metod uzupełniających diagnostykę raka piersi należą:

• mammografia,
• rezonans magnetyczny,
• badania rentgenowskie,
• tomografia komputerowa,
• scyntygrafia kości,
• pozytonowa tomografia emisyjna,
• USG jamy brzusznej.

Badania te wykonuje się w większości przypadków celem oceny stopnia zaawansowania choroby i obecności ewentualnych przerzutów do narządów odległych. Do badań, których nie można pominąć w diagnostyce raka piersi, należą morfologia krwi oraz biochemiczne badania oceniające stan wątroby i nerek.

Jeśli w Twojej najbliższej rodzinie występowały przypadki nowotworów piersi, wykonaj również e-PAKIET NOWOTWORY U MĘŻCZYZN. Badanie wykonywane jest z próbki krwi obwodowej, a określenie mutacji w genach kluczowych dla rozwoju nowotworów ma istotne przełożenie na podjęcie odpowiedniej profilaktyki. Wcześnie wykryty nowotwór daje duże szanse na całkowite wyleczenie.

Jak wygląd leczenie raka piersi?

Leczenie raka piersi u mężczyzn nie różni się znacznie od tego podejmowanego u kobiet i zależy od stopnia zaawansowania raka w momencie jego rozpoznania. Obejmuje ono: leczenie chirurgiczne, radioterapię, hormonoterapię, chemioterapię i terapię celowaną. Rokowanie u mężczyzn chorych na raka piersi jest również podobne jak u kobiet. Im wcześniej nowotwór zostanie zdiagnozowany, tym większe są szanse na powrót do zdrowia i komfort życia. Bardzo ważne jest też, aby po leczeniu pacjent regularnie wykonywał badania kontrolne i był pod opieką lekarza onkologa.

Autor: Marta Szarawarska

Bibliografia

1. P. Kopczyński i in., Rola onkogenów i genów supresji nowotworowej w onkogenezie, „Nowiny Lekarskie” 2012, 81(6), s. 679–681.
2. J. Jassem i in., Rak piersi, „Onkologia w Praktyce Klinicznej – Edukacja” 2018, t. 4, nr 4, s. 209–255.