Choroby

28 lutego 2023 - Przeczytasz w 6 min

Wypadanie macicy – przyczyny, objawy oraz najnowsze metody leczenia

Spis treści:

Wypadanie macicy to choroba kobiet, które w przeszłości doświadczyły trudnego i skomplikowanego porodu, wieloródek czy pań w okresie przekwitania. Wiąże się z dyskomfortem, jej symptomy potrafią skutecznie utrudnić codzienne funkcjonowanie. Jakie są przyczyny i objawy schorzenia? Poznaj najnowsze metody leczenia wypadającej macicy.

wypadanie macicy - trudny problem poporodowy

Co to jest wypadanie macicy?

Macica jest narządem mięśniowym, umiejscowionym pomiędzy pęcherzem moczowym a odbytnicą. Kształtem przypomina gruszkę, która umocowana jest w jamie macicy więzadłami. Macicę, pęcherz moczowy, odbytnicę oraz pochwę w prawidłowej pozycji utrzymują mięśnie dna miednicy. Gdy dochodzi do ich osłabienia, a także do rozluźnienia ścięgien oraz więzadeł aparatu podtrzymującego narządy, dochodzi do obniżenia macicy do kanału pochwy, co może skutkować nawet jej wypadnięciem. Pacjentki cierpiące na zaburzenia statyki narządów miednicy mniejszej często zgłaszają również obniżenie pęcherza. Nierzadko obserwują także wypadanie pochwy (w skrajnych przypadkach dochodzi do jej wynicowania, czyli odwrócenia na drugą stronę).

Obniżenie narządów miednicy mniejszej – klasyfikacja

System POP-Q (Pelvic Organ Prolapse Quantification System) wyodrębnia 5 stopni wypadania macicy:

  • Stopień 0 – prawidłowa statyka narządów miednicy mniejszej, brak obniżenia.
  • Stopień 1 – miejsce największego obniżenia leży w odległości powyżej 1 cm od strzępków błony dziewiczej.
  • Stopień 2 – miejsce największego obniżenia znajduje się pomiędzy 1 cm powyżej a 1 cm poniżej strzępków błony dziewiczej.
  • Stopień 3 – miejsce największego obniżenia znajduje się więcej niż 1 cm poniżej strzępków błony dziewiczej, ale nie więcej, niż 2 cm mniej niż całkowita długości pochwy w cm.
  • Stopień 4 – dochodzi do całkowitego wypadania na długości całej pochwy.

Wypadanie macicy – przyczyny

Przyczyn wypadania macicy jest kilka. Problem najczęściej dotyczy kobiet, które w przeszłości urodziły duże (ważące powyżej 4 kg) dziecko, a także pań, które przeszły skomplikowane porody (zwłaszcza te, związane z nacięciem krocza) lub rodziły wielokrotnie. Nie bez znaczenia jest również wiek. Wraz z upływem lat tkanki stają się coraz mniej elastyczne oraz mniej jędrne – problem ten nasila się w okresie przekwitania. Dlaczego tak się dzieje? W tym czasie w kobiecym organizmie spada ilość estrogenów, co powoduje zmniejszenie produkcji kolagenu mającego niebagatelny wpływ na kondycję struktur mięśni dna miednicy.

Wypadanie szyjki macicy to również przypadłość kobiet otyłych czy wykonujących wyczerpujące prace fizyczne, związane np. z dźwiganiem ciężkich przedmiotów lub uprawianiem wysiłkowych dyscyplin sportu. Częsty nacisk na narządy miednicy mniejszej może przyczyniać się do osłabienia aparatu, odpowiedzialnego za ich prawidłowe ułożenie.

Wśród przyczyn wypadania macicy znajdują się również predyspozycje genetyczne związane z zaburzeniami metabolizmu kolagenu, co naraża na zwiotczenie mięśni, które podtrzymują narządy rodne we właściwej pozycji. Warto wiedzieć, że przewlekły kaszel czy zaparcia przyczyniają się do większego nacisku na narządy rodne, co powoduje ich osłabienie. Efekt? Wypadanie szyjki macicy i pochwy.

Sprawdź: ePakiet Badań po porodzie

Wypadająca macica – objawy

Jak rozpoznać obniżenie macicy lub jej wypadnięcie? Jakie objawy daje wypadanie pochwy? Symptomy tych zaburzeń są dość charakterystyczne, a ich nasilenie zależy od stopnia zaawansowania choroby. Do najbardziej typowych należą:

  • Dolegliwości ze strony układu moczowego: problemy z trzymaniem moczu, uczucie pełności / niekompletnego wypróżnienia pęcherza, nieuzasadnione parcie na pęcherz, częste oddawanie moczu, nieprawidłowy jego strumień.
  • Nietrzymanie gazów i stolca, konieczność silnego parcia podczas wypróżniania się.
  • Ból podbrzusza, pochwy i okolicy krzyżowej.
  • Uczucie parcia w pochwie, wrażenie, jakby ją coś wypełniało czy się z niej wysuwało.
  • Problemy podczas stosunków seksualnych: ból podczas współżycia lub po jego zakończeniu, niemożność odbycia stosunku (przy zaawansowanej chorobie).
  • Podbarwione krwią upławy, krwawienia między miesiączkami.
  • Nawracające stany zapalne, częste problemy z infekcją dróg moczowych.

Wypadanie macicy – diagnostyka

W przypadku wystąpienia objawów wskazujących na obniżenie macicy należy udać się do ginekologa – niestety wiele kobiet zwleka do ostatniej chwili ze zgłoszeniem się do lekarza, uznając problem za wstydliwy. To błąd, ponieważ im szybciej zdiagnozowana choroba, tym większa szansa (pod warunkiem wprowadzenia właściwej terapii) na uniknięcie inwazyjnego, operacyjnego leczenia.

W pierwszej kolejności specjalista przeprowadza wywiad, dotyczący symptomów choroby: dolegliwości związanych z wypróżnianiem się, oddawaniem moczu czy problemów podczas stosunków seksualnych. Pacjentka z pewnością musi odpowiedzieć na pytania dotyczące liczby porodów, ich przebiegu, dotychczasowych terapii oraz zażywanych lekarstw.

Na podstawie przeprowadzanego wywiadu lekarskiego ginekolog zwykle zleca dalszą diagnostykę, która może obejmować:

  • Badanie uroginekologiczne.
  • Badanie USG dopochwowe wraz z USG krocza i pochwy.
  • Test kaszlowy.

Jak żyć z wypadającą macicą?

Kobiety, które dotknął problem obniżenia macicy, muszą być pod stałą opieką lekarza. Nie wolno bagatelizować choroby, ponieważ szybkie wdrożenie odpowiedniej terapii daje większą szansę na poprawę jakości życia.

Jak żyć z wypadającą macicą? Niestety problem ten pogarsza komfort codziennego funkcjonowania. Kobiety mające kłopot z nietrzymaniem moczu zmuszone są do noszenia specjalnych wkładek. Brak kontroli nad trzymaniem gazów czy stolca prowadzi do wycofania się z życia społecznego, a nawet zawodowego.

Niezależnie od zalecanej przez specjalisty metody leczenia, warto zmienić codzienne nawyki – w pierwszej kolejności należy całkowicie zrezygnować z dźwigania ciężkich przedmiotów. W przypadku pojawienia się problemów z zaparciami, trzeba zgłosić się do specjalisty. Z lekarzem warto omówić również kwestię tzw. pessariów, czyli dysków lub krążków, których zadaniem jest podtrzymanie ścian pochwy. Kobiety mające problem z wypadającą szyjką macicy powinny również dbać o prawidłową masę ciała. Należy wykonywać także ćwiczenia mające na celu wzmocnienie sprężystości mięśni krocza oraz dna miednicy – w tym celu warto zasięgnąć porady u fizjoterapeuty uroginekologicznego.

Wypadanie macicy – ćwiczenia Kegla

To, co może zrobić każda kobieta, która zmaga się z problemem wypadającej szyjki macicy, to wzmocnienie mięśni jej dna. Mięśnie Kegla znajdują się pomiędzy kością łonową a guziczną i sięgają w kierunku odbytnicy. Ćwiczenia, które je aktywizują, nie są czasochłonne i można je wykonywać dyskretnie oraz efektywnie praktycznie w każdej sytuacji: stojąc w kolejce, oglądając TV czy jadąc samochodem. Jak dowiedzieć się, gdzie są mięśnie Kegla? Będąc w toalecie należy powstrzymać strumień moczu – w ten sposób można zlokalizować pracujące grupy mięśniowe i to je należy aktywizować, by wzmocnić aparat podtrzymujący narządy miednicy małej. Ważne, aby ćwiczeń nie wykonywać podczas mikcji (za wyjątkiem momentu, kiedy pacjentka uczy się położenia mięśni Kegla), ponieważ częste wstrzymywanie moczu jest niezdrowe.

Ćwiczenia można wykonywać również przy pomocy specjalnych stożków dopochwowych, których właściwy rozmiar pomoże dobrać ginekolog. Pierwsze efekty są zauważalne po trzech miesiącach regularnych ćwiczeń (około 50-100 powtórzeń dziennie). Warto pamiętać, że sprawne i silne mięśnie Kegla to nie tylko szansa na uniknięcie nieprzyjemnych objawów wypadania macicy, ale również szansa na bardziej satysfakcjonujące życie seksualne.

Wypadanie macicy – leczenie hormonalne

Jeśli lekarz uzna, że przyczyną wypadającej macicy są zaburzenia hormonalne, prawdopodobnie zaproponuje pacjentce wprowadzenie terapii estrogenami. Można je przyjmować w postaci tabletek; dostępne są również specjalne żele lub kremy, które stosuje się miejscowo.

Wypadanie macicy – najnowsze metody leczenia operacyjnego

W przypadku nasilonych dolegliwości, kiedy pacjentka ma spore problemy z nietrzymaniem moczu czy gazów, lekarz może rozważyć leczenie operacyjne. Kiedyś problem wypadającej macicy rozwiązywano poprzez usunięcie narządu (histerektomia), niestety skutkiem ubocznym zabiegu często było obniżenie i wypadanie pochwy. Obecnie najnowsze metody leczenia operacyjnego wypadającej macicy to:

  • Zabieg z wykorzystaniem siatek polipropylenowych, które unoszą wszystkie narządy i utrzymują je we właściwym, naturalnym położeniu. Siatka zastępuje uszkodzone więzadła i przyczepy mięśni miednicy mniejszej – biomateriał, z którego jest skonstruowana, wrasta w tkanki. Zabieg wykonywany jest przez pochwę w znieczuleniu ogólnym lub przewodowym.
  • Podwieszenie szczytu pochwy do brzusznej powierzchni kości krzyżowej.
  • Zastosowanie specjalnej polipropylenowej taśmy, która ma kształt odwróconej litery „U”. Przejmuje ona zadania zniszczonych więzadeł krzyżowo-macicznych, odpowiedzialnych za poprawną statykę narządów miednicy mniejszej.

Wszystkie wyżej opisane metody leczenia inwazyjnego w większości przypadków dają zadowalające rezultaty, jednak jak każdy zabieg, wiążą się z ryzykiem powikłań. Do najczęstszych należą:

  • Krwiaki.
  • Odrzucenie siatki z powodu toczącej się infekcji.
  • Uszkodzenia aparatu moczowego: cewki moczowej lub moczowodów.

Najnowsze metody leczenia wypadającej macicy to również elektrostymulacja mięśni dna macicy – podczas zabiegu wykorzystywany jest przepływ prądu, który ma za zadanie wywołać skurcz mięśni.

Bibliografia:

  1. Czynniki ryzyka defektów dna miednicy u kobiet zakwalifikowanych do operacji rekonstrukcyjnych – polskie badanie wieloośrodkowe, Ginekologia Polska 2010, 81, 821-827.
  2. Polskie Towarzystwo Uroginekologiczne, Interdyscyplinarne wytyczne Polskiego Towarzystwa Uroginekologicznego odnośnie diagnostyki i leczenia obniżenia narządów miednicy mniejszej, online: https://ptug.pl/rekomendacje/intersdyscyplinarne-wytyczne-polskiego-towarzystwa-uroginekologicznego-odnosnie-diagnostyki-i-leczenia-obnizenia-narzadow-miednicy-mniejszej, dostęp: 07.01.2023.

Podobne artykuły

Powiązane pakiety
e-PAKIET BADANIA PO PORODZIE - PODSTAWOWY
Dedykowany dla: Kobiet po porodzie naturalnym i cesarskim cięciu Wskazany: → W diagnostyce zaburzeń pojawiających się w okresie poporodowym - m.in. anemii, zaburzeń emocjonalnych, poporodowego zapalenia tarczycy, zakażenia gojącej się rany, złego samopoczucia i pogorszenia ogólnego stanu zdrowia → Profilaktycznie, do oceny stanu zdrowia po porodzie     Pamiętaj przed pobraniem:  *Na badania po ciąży należy zgłosić się w godzinach porannych *Do punktu pobrań zgłoś się na czczo.     Poród – zmiany w organizmie Poród jest wydarzeniem, które przerywa w organizmie kobiety procesy wywołane ciążą, ale także aktywuje kolejne, m.in. laktację, czyli produkcję mleka. Poród może być przyczyną nadmiernej utraty krwi, powstania rany wymagającej należytego postępowania oraz zmian w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych, przede wszystkim tarczycy.  Z tych powodów badania po ciąży są jak najbardziej właściwym i odpowiedzialnym postępowaniem młodej mamy.      Jakie wykonać badania po ciąży? e-PAKIET BADANIA PO PORODZIE - PODSTAWOWY uwzględnia badania, umożliwiające ogólną ocenę stanu zdrowia: morfologia krwi, ferrytyna, CRP, TSH, fT4, antyTPO. W okresie ciąży organizm kobiety przechodzi olbrzymie zmiany. Ilość krwi krążącej zwiększa się nawet o 40%! Znaczącą zmienia się gospodarka hormonalna, co oznacza, że organizm musi podołać utylizacji zwiększonych stężeń hormonów. Poród jest wydarzeniem, który odwraca te zależności, zapoczątkowuje również laktację oraz stanowi początek okresu, który zwykle wiąże się z nasilonym zmęczeniem, sennością i huśtawką emocjonalną. Niekiedy te przypadłości nie wynikają ze wzmożonej opieki nad noworodkiem, tylko z zaburzeń, które mogą rozwinąć się po porodzie. Badania po ciąży pozwalają na skontrolowanie pracy organizmu po porodzie i ocenę stanu zdrowia młodej mamy.      Poznaj znaczenie badań po ciąży: Morfologia krwi jest badaniem, w którym elementy morfotyczne krwi podlegają zarówno ilościowej jak i jakościowej ocenie. Wynik badania pozwala ocenić ogólną kondycję organizmu kobiety po porodzie oraz wnosi wiele istotnych informacji na temat niedoborów pierwiastków lub witamin będących przyczyną anemii oraz etiologii toczących się infekcji. Pozwala także na wykluczenie chorób hematologicznych lub zaburzeń odporności. Ferrytyna to badanie stanowiące uzupełnienie morfologii, na podstawie którego wnioskuje się o poziomie zmagazynowanego w organizmie żelaza - kluczowego pierwiastka w procesie krwiotworzenia. Niedobór żelaza w okresie poporodowym może wynikać ze znacznej utraty krwi w trakcie porodu i połogu oraz zwiększonego zapotrzebowania na ten pierwiastek w okresie karmienia piersią. Niewystarczający poziom żelaza w organizmie prowadzi do anemii, która objawia się bladością powłok skórnych, nadmiernym zmęczeniem, brakiem koncentracji i ospałością, czyli stanem, który może znacząco utrudnić opiekę nad noworodkiem i niemowlęciem. Białko C-reaktywne (CRP) jest to niespecyficzny wskaźnik stanu zapalnego, którego stężenie wzrasta najczęściej w przebiegu infekcji bakteryjnej. W okresie poporodowym taka infekcja może rozwinąć się w obrębie gruczołów piersiowych wskutek zastoju i nieprawidłowego odpływu pokarmu, lub w obrębie rany po cesarskim cięciu lub nacięciu krocza, gdy nie podlegają prawidłowej pielęgnacji. CRP wzrasta ponadto po doznanych urazach, w przebiegu przewlekłych chorób zapalnych jak reumatoidalne zapalenie stawów i nieswoiste zapalne choroby jelit oraz w chorobach nowotworowych.  Pomiar stężenia hormonów TSH, fT4 oraz oznaczenie poziomu przeciwciał antyTPO, służą diagnostyce poporodowego zapalenia tarczycy. Jest to schorzenie autoimmunologiczne, które rozwija się w okresie jednego roku od porodu. Głównymi objawami są zaburzenia emocjonalne, w tym poczucie bezradności, zmęczenie, bezsenność, rozdrażnienie, wybuchy płaczu, a także poporodowa depresja. W zależności od etapu zapalenia towarzyszą mu także objawy somatyczne, związane z nadczynnością (kołatanie serca, uczucie gorąca, biegunka) lub niedoczynnością tarczycy (zaparcia, nietolerancja zimna, wypadanie włosów). Zestawienie wyników badań po ciąży, uwzględnionych w pakiecie, pozwala na podstawową ocenę stanu zdrowia kobiety. Wyniki uzyskanych badań należy skonsultować z lekarzem internistą lub ginekologiem, do którego należy udać się po zakończonym połogu.     Co może mieć wpływ na wynik: *Od osób suplementujących biotynę w dawce >5mg/dobę, materiał do badania należy pobierać najwcześniej po 8 godz. od ostatniego zażycia biotyny.     Jak się pobiera materiał do badania? Do wykonania badań uwzględnionych w e-pakiecie niezbędna jest próbka krwi.     Ile czeka się na wyniki? Od 1-2 dni.* *Czas prezentowany jest w dniach roboczych i może ulec zmianie ze względu na uwarunkowania laboratoryjne i nie stanowi zobowiązania do realizacji usługi w tym czasie. Informację o przewidywanym czasie wykonania wszystkich badań objętych pakietem, zależnie od wybranego punktu pobrań, można sprawdzić na podstronach poszczególnych badań, wybierając placówkę realizacji lub kontaktując się z infolinią.
Sprawdź
e-PAKIET BADANIA PO PORODZIE - ROZSZERZONY
Dedykowany dla: Kobiet po porodzie naturalnym i cesarskim cięciu Wskazany: → W diagnostyce zaburzeń pojawiających się w okresie poporodowym - m.in. anemii, chwiejności emocjonalnej, poporodowego zapalenia tarczycy, zakażenia gojącej się rany, złego samopoczucia i pogorszenia ogólnego stanu zdrowia → Profilaktycznie, do oceny stanu zdrowia po porodzie Pamiętaj przed pobraniem: *Badania po porodzie wykonaj po zaprzestaniu krwawienia *Na pobranie należy zgłosić się w godzinach porannych *Do punktu pobrań zgłoś się na czczo Poród – zmiany w organizmie Poród jest wydarzeniem, które przerywa w organizmie kobiety procesy wywołane ciążą, ale także aktywuje kolejne, m.in. laktację, czyli produkcję mleka. Poród może być przyczyną nadmiernej utraty krwi, powstania rany wymagającej należytego postępowania oraz zmian w funkcjonowaniu gruczołów dokrewnych, przede wszystkim tarczycy.  Z tych powodów badania krwi po porodzie są jak najbardziej właściwym i odpowiedzialnym postępowaniem młodej mamy. Jakie badania u kobiet po porodzie? e- PAKIET BADANIA PO PORODZIE – ROZSZERZONY uwzględnia szeroką gamę badań, umożliwiających ogólną ocenę stanu zdrowia kobiety: morfologia krwi, ferrytyna, witamina B12, CRP, TSH, fT4, antyTPO, glukoza, próby wątrobowe, lipidogram, INR, kreatynina, mocz ogólny, witamina D. W okresie ciąży organizm kobiety przechodzi olbrzymie zmiany. Ilość krwi krążącej zwiększa się nawet o 40%, stąd dodatkowemu obciążeniu podlegają filtrujące krew nerki oraz tłoczące krew serce. Znaczącą zmienia się gospodarka hormonalna, co oznacza, że nadprogramową utylizacją hormonów obarczona zostaje wątroba. Poród jest wydarzeniem, który odwraca te zależności, prowadząc do redukcji płynów w organizmie i zmian w metabolizmie wątroby. Zapoczątkowuje również laktację oraz stanowi początek okresu, który w przypadku podjęcia karmienia piersią charakteryzuje się zwiększonym zapotrzebowaniem na witaminy i minerały, co niejednokrotnie wiąże się z koniecznością ich suplementacji. Badania po połogu pozwalają na skontrolowanie pracy narządów po zakończonej ciąży i kompleksową ocenę stanu zdrowia młodej mamy. Poznaj znaczenie badań krwi po porodzie: Morfologia krwi jest badaniem, w którym elementy morfotyczne krwi podlegają zarówno ilościowej jak i jakościowej ocenie. Wynik badania pozwala ocenić ogólną kondycję organizmu kobiety po porodzie oraz wnosi wiele istotnych informacji na temat niedoborów pierwiastków lub witamin będących przyczyną anemii oraz etiologii toczących się infekcji. Pozwala także na wykluczenie chorób hematologicznych lub zaburzeń odporności. Ferrytyna to badanie stanowiące uzupełnienie morfologii, na podstawie którego wnioskuje się o poziomie zmagazynowanego w organizmie żelaza - kluczowego pierwiastka w procesie krwiotworzenia. Niedobór żelaza w okresie poporodowym może wynikać ze znacznej utraty krwi w trakcie porodu i połogu oraz zwiększonego zapotrzebowania na ten pierwiastek w okresie karmienia piersią. Niewystarczający poziom żelaza w organizmie prowadzi do anemii, która objawia się bladością powłok skórnych, nadmiernym zmęczeniem, brakiem koncentracji i ospałością, czyli stanem, który może znacząco utrudnić opiekę nad noworodkiem i niemowlęciem. Witamina B12 jest nieodzownym elementem warunkującym prawidłowe funkcjonowanie układu krwionośnego i nerwowego. Skutkiem jej niedoborów, które mogą wynikać ze zwiększonego zapotrzebowania w okresie karmienia piersią są m.in. chwiejność emocjonalna i zaburzenia neurologiczne oraz anemia megaloblastyczna. Białko C-reaktywne (CRP) jest to niespecyficzny wskaźnik stanu zapalnego, którego stężenie wzrasta najczęściej w przebiegu infekcji bakteryjnej. W okresie poporodowym taka infekcja może rozwinąć się w obrębie gruczołów piersiowych wskutek zastoju i nieprawidłowego odpływu pokarmu, lub w obrębie rany po cesarskim cięciu lub nacięciu krocza, gdy nie podlegają prawidłowej pielęgnacji. CRP wzrasta ponadto po doznanych urazach, w przebiegu przewlekłych chorób zapalnych jak reumatoidalne zapalenie stawów i nieswoiste zapalne choroby jelit oraz w chorobach nowotworowych. Pomiar stężenia hormonów TSH, fT4 oraz oznaczenie poziomu przeciwciał antyTPO, służą diagnostyce poporodowego zapalenia tarczycy. Jest to schorzenie autoimmunologiczne, które rozwija się w okresie jednego roku od porodu. Głównymi objawami są zaburzenia emocjonalne, w tym poczucie bezradności, zmęczenie, bezsenność, rozdrażnienie, wybuchy płaczu, a także poporodowa depresja. W zależności od etapu zapalenia towarzyszą mu także objawy somatyczne, związane z nadczynnością (kołatanie serca, uczucie gorąca, biegunka) lub niedoczynnością tarczycy (zaparcia, nietolerancja zimna, wypadanie włosów). Glukoza to badanie, na podstawie którego, wg kryteriów opracowanych przez Polskie Towarzystwo Diabetologiczne, możliwe jest rozpoznanie stanu przedcukrzycowego lub zdiagnozowanie cukrzycy. Kontrolowanie stężenia glukozy po porodzie jest bardzo istotne u kobiet z zaburzeniami metabolizmu glukozy rozpoznanymi w trakcie ciąży. Obserwuje się, że u kobiet z przebytą cukrzycą ciążową istnieje wysokie ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 w przyszłości. Próby wątrobowe (ALT, AST, ALP, BIL, GGTP) to zestaw badań umożliwiających ocenę funkcji wątroby. Wątroba w okresie ciąży jest mocno przeciążonym organem, głównie przez konieczność nasilonego metabolizmu większej niż zazwyczaj ilości hormonów, ale także przepływ zwiększonej objętości krwi. Próby wątrobowe bezwzględnie powinny wykonać kobiety, u których w trakcie ciąży rozwinęła się cholestaza ciężarnych, wywołana wysokim poziomem estrogenów. Lipidogram (CHOL, HDL, nie-HDL, LDL, TG) to zestaw badań służący monitorowaniu gospodarki lipidowej organizmu i oszacowaniu ryzyka zachorowania na choroby sercowo – naczyniowe np. miażdżycę i nadciśnienie tętnicze. Nieprawidłowe wyniki lipidogramu często są skutkiem nadprogramowych kilogramów zgromadzonych w okresie ciąży (przyrost masy ciała w ciąży nie powinien przekraczać 18kg). PT (INR) jest badaniem wykrywającym zaburzenia krzepnięcia krwi. W okresie poporodowym obserwuje się zwiększone ryzyko wystąpienia nadkrzepliwości (zakrzepicy) ze względu na zmniejszającą się objętość krwi w organizmie oraz nasilony proces gojenia się ran. Rozwojowi zaburzeń krzepnięcia sprzyja również zmniejszona mobilność kobiety po porodzie, w szczególności po zabiegu cesarskiego cięcia. Kreatynina i badanie ogólne moczu są badaniami służącymi ocenie funkcji nerek. Nerki w trakcie ciąży, podobnie jak wątroba obciążone są dodatkową, zwiększoną objętością krwi, którą muszą skutecznie przefiltrować, aby wydalić z organizmu zbędne toksyny. Na podstawie stężenia kreatyniny i wyliczanego współczynnika eGFR wnioskuje się o wydolności nerek, natomiast badanie ogólne moczu pozwala m.in. na wstępne rozpoznanie często występującej wśród kobiet po porodzie dolegliwości, czyli zakażenia układu moczowego. Witamina D – metabolit 25(OH)D – jest prehormonem, który do postaci aktywnej hormonalnie przekształcany jest przez nerki. To uznany wskaźnik gospodarki wapniowo - fosforanowej i obrotu kostnego oraz ważny element diagnostyki osteoporozy. Stężenie witaminy D ma znaczenie w zaburzeniach odporności i schorzeniach o podłożu zapalnym lub autoimmunizacyjnym. Udowodniono również, że prawidłowe stężenie witaminy D jest istotnym czynnikiem w profilaktyce niektórych typów nowotworów u kobiet, głównie raka piersi. Wynik badania po połogu stanowi podstawę do sprecyzowania dawki suplementacji, która kobietom karmiącym zalecana jest codziennie i niezależnie od pory roku. Zestawienie wyników badań po porodzie, uwzględnionych w pakiecie, pozwala na kompleksową ocenę stanu zdrowia kobiety. Wyniki uzyskanych badań należy skonsultować z lekarzem internistą lub ginekologiem, do którego należy udać się po zakończonym połogu. Co może mieć wpływ na wynik: *Od osób suplementujących biotynę w dawce >5mg/dobę, materiał do badania należy pobierać najwcześniej po 8 godz. od ostatniego zażycia biotyny. Jak się pobiera materiał do badania? Do wykonania badań uwzględnionych w e-pakiecie niezbędna jest: próbka krwi; próbka moczu. Badanie ogólne moczu wykonuje się z porannej próbki moczu, z tzw. środkowego strumienia, co oznacza, że pierwsze krople moczu powinny trafić do toalety, kolejna - właściwa porcja do pojemnika, a ostatnia - do toalety.  Pojemnik na mocz do badania można kupić w aptece, niekiedy udostępniany jest bezpłatnie w punktach pobrań podległych laboratoriom. Ile czeka się na wyniki? Od 1 do 3 dni.* *Czas prezentowany jest w dniach roboczych i może ulec zmianie ze względu na uwarunkowania laboratoryjne i nie stanowi zobowiązania do realizacji usługi w tym czasie. Informację o przewidywanym czasie wykonania wszystkich badań objętych pakietem, zależnie od wybranego punktu pobrań, można sprawdzić na podstronach poszczególnych badań, wybierając placówkę realizacji lub kontaktując się z infolinią.
Sprawdź
Tagi
kobieta
macica

Podobne artykuły