nazwa badania
CK-MB, aktywność
kod oferty
76
kod ICD
M19
kategoria badań
Choroby sercowo-naczyniowe
CK-MB, aktywność - Krótko o badaniu
CK-MB, aktywność. Diagnostyka i monitorowanie leczenia zawału serca.
CK-MB, aktywność - Więcej informacji
CK-MB, aktywność. Podstawowym zastosowaniem klinicznym oznaczenia aktywności izoformy kinazy kreatynowej CK-MB (CK-MB2, CK-2) jest diagnostyka i kontrola leczenia zawału serca. Oznaczenie aktywności CK-2 jest przydatne w wykrywaniu ponownego zawału lub poszerzenia obszaru zawału, a także w ocenie reperfuzji po leczeniu. CK-MB (CK-2) jest jedną z cytozolowych izoform (izoenzymów) kinazy kreatynowej, występującą przede wszystkim w mięśniu sercowym (25-46% aktywności), a w mniejszych ilościach w mięśniach szkieletowych (3%). Jest dobrym markerem uszkodzenia komórek mięśniowych (miocytów), chociaż jej swoistość jest zaburzana w przebiegu chorób nerek. Zwiększenie swoistości testu w stosunku do serca osiąga się obliczając stosunek aktywności CK-MB do całkowitej aktywności CK, wskaźnik CK-MB = (CK-MB/CK)x100%. Współczynnik większy niż 5% sugeruje ostry epizod sercowy, mniejszy niż 3% sugeruje uszkodzenie mięśni szkieletowych lub zapalenie mięśnia sercowego. Wzrost aktywności CK-MB w zawale serca obserwuje się w 4-6 godzinie od wystąpienia objawów. Wskazane jest wykonanie seryjnych oznaczeń w ciągu 8-12 godzin od przyjęcia do szpitala (np. 0, 3, 6, 9 godzinie od przyjęcia), co pozwala uzyskać niemal 100% czułość i swoistość dla zawału mięśnia sercowego. W ciągu pierwszych godzin po zawale w surowicy krwi zachodzi również zmiana stosunku dwóch izoform CK-MB: CK-MB1 i CK-MB2. W trakcie zawału mięśnia sercowego rośnie stężenie CK-MB2, a stosunek CK-MB2/CK-MB1 z równego 1 wzrasta do ponad 1,5, osiągając maksimum pomiędzy czwartą i szóstą godziną od wystąpienia objawów. Badanie polega na oznaczeniu aktywności CK-2, po zablokowaniu aktywności podjednostki M.
Przygotowanie do badania
Przed pobraniem krwi badany powinien unikać znacznego wysiłku fizycznego (np.
forsownego marszu) oraz nie powinien dostawać zastrzyków domięśniowych.
Czynniki mogące mieć wpływ na wynik badania
Hemoliza, nadmierny wysiłek, uraz mięśni (np. zastrzyk domięśniowy).
Możliwe przyczyny odchyleń od normy
Przyczyny wzrostu aktywności: choroby mięśnia sercowego, choroba wieńcowa, zawał mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie wsierdzia, zapalenie osierdzia, zabiegi kardiochirurgiczne, postępująca dystrofia mięśniowa, dystrofia typu Duchenne’a (wzrost aktywności CK-MB do 20-30% całkowitej CK), zapalenie mięśni, zapalenie wielomięśniowe, zapalenie skórno-mięśniowe, rozpad mięśni prążkowanych (rabdomioliza), uraz, zatrucie alkoholowe, wstrząs, drgawki, zastrzyki domięśniowe, znaczny długotrwały wysiłek fizyczny, niedoczynność tarczycy, makroformy-CK.