tlo strony
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

Mioglobina

Kod badania: 80Kod ICD: --

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to

1-3 dni

Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.

Opis badania

Diagnostyka zwału serca i ocena powodzenia leczenia fibrynolitycznego. Diagnostyka niewydolności nerek.

 

Przygotowanie do badania

Pacjent przed badaniem powinien unikać znacznego wysiłku fizycznego (np. forsownego marszu) oraz nie powinien mieć wykonywanych zastrzyków domięśniowych.

 
Więcej informacji

Pomiar stężenia mioglobiny w krwi obwodowej stosowany jest jako badanie dodatkowe do pomiaru troponiny w diagnostyce zawału mięśnia sercowego oraz w ocenie leczenia fibrynolitycznego. W przypadku chorób niedokrwiennych serca mioglobina uwalniana jest z uszkodzonych kardiomiocytów. Ze względu na niewielki ciężar, mioglobina najszybciej z pośród innych markerów niedokrwienia i nekrozy tkanki, rozprzestrzenia się w systemie naczyniowym organizmu, stanowiąc najwcześniejszy sygnał zawału. Mierzalny wzrost mioglobiny następuje w czasie 30-120 min. od pojawienia się bólu w klatce piersiowej. Również szybciej od innych markerów jest eliminowana z krążenia (po upływie 18 – 30 godzin), co predestynuje ją do roli wskaźnika powtórnego zawału. Szybko reagujące na stan drożności naczyń zmiany stężenia mioglobiny umożliwiają ocenę powodzenia leczenia fibrynolitycznego zawału. Czterokrotny wzrost stężenia mioglobiny w 90-tej minucie po podaniu leków fibrynolitycznych oznacza sukces terapeutyczny (mioglobina jest wypłukiwana z martwiczej tkanki dzięki udrożnieniu naczynia). W diagnostyce zawału rola pomiarów mioglobiny jest drugorzędna w stosunku do pomiarów troponiny, gdyż mioglobina jest uwalniana również z miocytów mięśni prążkowanych w stanach patologicznych i ekstremalnych fizjologicznych (intensywny wysiłek), a jej stężenie we krwi zależy od funkcji nerek. Wielkość stężenia mioglobiny stanowi jednak ujemny wskaźnik predykcyjny zawału w pierwszych kilku godzinach po wstąpieniu bólu sercowego. Niezmienny, prawidłowy, poziom mioglobiny, co najmniej w dwu oznaczeniach w pierwszej i drugiej godzinie, wyklucza zawał z prawdopodobieństwem 95%. Mioglobina uczestniczy w metabolizmie tlenowym komórek mięśni szkieletowych (miocytów) i mięśnia sercowego (kardiomiocytów), a jej podniesiony poziom w krążeniu wiążę się z uszkodzeniem tkanki mięśniowej. Poza diagnostyką chorób sercowo naczyniowych, oznaczenie mioglobiny stosowane jest w określaniu ryzyka niewydolności nerek poprzez monitorowanie klirensu mioglobiny w przebiegu wielonarządowego urazu lub rabdomiolizy. Pomiary poziomu mioglobiny u sportowców pozwalają na optymalizację obciążenia podczas treningów. Mioglobina jest niedużym białkiem zawierającym hem. Występuje w dużej ilości w cytoplazmie mięśni szkieletowych oraz mięśnia sercowego, stanowiąc rezerwuar tlenu. Mioglobina jest nieswoista narządowo.

Przyczyny wzrostu stężenia:zawał serca, urazy mięśni szkieletowych (również zastrzyk domięśniowy), choroby mięśni szkieletowych (rabdomioliza, miopatie), niedotlenienie mięśni, leki, śpiączka cukrzycowa, niedoczynność tarczycy, zespół Conn′a, hipokalemia, hipofosfatemia, hipernatremia, toksyny (jady węży i owadów), infekcje z gorączką, niewydolność nerek, znaczny wysiłek fizyczny, zatrucie alkoholem, wstrząs.

 

Wysiłek fizyczny, zastrzyki domięśniowe.

Badania powiązane

Opis badania

Przygotowanie do badania

Więcej informacji

Badania powiązane

Badanie dostępne w pakietach:
e-Pakiet sportowy - trening siłowy lub interwałowy
369,76 PLN
199,00 PLN
Sprawdź