Herpes simplex virus (HSV-1/2) IgM

Jakościowe oznaczenie przeciwciał IgM specyficznych dla antygenów wirusa opryszczki zwykłej, HSV (ang. Herpes simplex virus). HSV, obecna nazwa systematyczna: HHV (ang. Human herpesvirus)  jest szeroko rozpowszechnionym w populacji patogenem powodującym zróżnicowane stany chorobowe. Bez względu na umiejscowienie zakażenia, wirus posiada możliwość pozostawania w długotrwałym stanie latencji (uśpienia), a następnie reaktywacji pod wpływem czynników zewnętrznych, jak: promieniowanie UV, urazy mechaniczne lub wewnętrznych: głównie spadku odporności. Reaktywacja prowadzi do nawrotu choroby. Wyróżniane są dwa typy wirusa: HSV-1 i HSV-2 (odpowiednio: HHV-1 i HHV-2), blisko ze sobą spokrewnione, lecz różniących pod względem atakowanych tkanek i objawów zakażenia. HSV powoduje generalnie zakażenia skórne i błon śluzowych, w przypadku HSV-1 umiejscowione na wargach i w jamie ustnej; w przypadku HSV-2, na narządach płciowych. Zakażenia u ludzi wirusem opryszczki są powszechne. Częstymi objawami  zakażenia HSV-1 są:  zapalenie gardła, rzadziej  zapalenie spojówek. Wirus wykazuje również zdolność zakażania układu nerwowego, utajenia w komórkach nerwowych i nawrotowych zakażeń w miejscach zakończeń nerwów. W 80% zakażenie przebiega w sposób bezobjawowy, jednak u osób z obniżoną odpornością (chorych onkologicznych, transplantologicznych i leczonych supresyjnie) może dochodzić do uogólnionego zakażenia i komplikacji zagrażających życiu (np. zakażenia mózgu lub wyprysku opryszczkowego). U noworodków zakażenie nabyte w trakcie porodu w drogach rodnych wiąże się z wysoką chorobotwórczością i śmiertelnością. Oznaczenie przeciwciał IgM specyficznych dla HSV znajduje zastosowanie wyłącznie w diagnostyce ostrej fazy pierwotnego zakażenia. Jedynie w przypadku zapalenia mózgu lub wyprysku opryszczkowego może dojść do wzrostu poziomu IgM, ale z wielotygodniowym opóźnieniem w stosunku do objawów.

Obecność: ostra fazy zakażenia pierwotnego HSV, zakażenie nawrotowe w postaci zapalenia mózgu lub wyprysku opryszczkowego.

Przeciwciała heterofilne; reaktywność krzyżowa z przeciwciałami specyficznymi dla wirusów półpaśca, cytomegalii i wirusa Epsteina-Barr (EBV); czynnik reumatoidalny; supresja układu odpornościowego.