tlo strony pacjenta
Znajdź badanie, pakiet lub artykuł

IgE sp. sierść kota

Kod badania: 735Kod ICD: L91

Kategoria badań:

Ogólnopolski czas oczekiwania na wynik to

1-3 dni

Wybierz punkt pobrań, by zobaczyć czas oczekiwania w Twoim punkcie.

Opis badania

IgE sp. E1 łupież kota (potocznie: IgE sp. sierść kota). Immunoenzymatyczne, ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy krwi, z wykorzystaniem ekstraktu łupieżu kota (E1), przeciwciał IgE specyficznych dla łupieżu będącego źródłem istotnych alergenów obecnych  na sierści kota, uwalnianych z sierści do środowiska. Badanie przydatne w diagnostyce alergii na kota. 

Więcej informacji

Ilościowe oznaczenie w surowicy krwi in vitro przeciwciał klasy IgE specyficznych dla alergenów wziewnych obecnych w łupieżu, E1 (i tym samym na sierści) kota, przydatne w diagnostyce alergii na kota. Łupież kota posiada bardzo małe i lotne cząstki silnie alergizujące i długo utrzymujące się w powietrzu. Uczulenie na kota wykazuje silną korelację z astmą, zwłaszcza o ciężkim, trudnym do kontrolowania przebiegu. Powoduje również objawy silnego nieżytu nosa. Częstość alergii na koty (i psy) rośnie na całym świecie, stanowiąc coraz większy problem sytemu zdrowia publicznego. Alergia na kota zaczyna się we wczesnym niemowlęctwie i trwa aż do wczesnej dorosłości.
Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W raporcie wyniku podana jest półilościowa skala RAST/EAST ułatwiająca ocenę ryzyka alergii skorelowanego z uzyskaną wartością liczbową. W teście wykorzystano pełny ekstrakt łupieżu kota E1 (e1), jako źródła alergenów.
 

Opis badania

Więcej informacji

Badania powiązane