IgE sp. FX5 - mieszanka żywności, met. ImmunoCAP

Ilościowe oznaczenie in vitro  w surowicy krwi, w oparciu o  mieszaninę ekstraktów: f1- białka jaja, f2 - mleka, f3 - ryby, f4 - pszenicy, f13 - orzeszków ziemnych, f14 – soi, przeciwciał klasy IgE specyficznych dla alergenów pokarmowych z tych źródeł. Badanie przydatne na wstępnym etapie laboratoryjnej diagnostyki alergii.
Częstość alergii na białko jajka kurzego (f1) jest wyższa u dzieci niż u dorosłych, przy czym u większości uczulonych dzieci rozwija się tolerancja. Spożycie białka jaja może prowadzić u uczulonych do objawów alergicznych, takich jak: reakcje żołądkowo-jelitowe (wymioty, ból brzucha); reakcje układu oddechowego i oczu (nieżyt nosa, kaszel, skurcz oskrzeli, trudności w oddychaniu, zapalenie spojówek); reakcje uogólnione: skórne i/lub anafilaksja, stąd osobom uczulonym na jaja zwykle zaleca się eliminację jajek i produktów z ich dodatkiem. Alergia lub uczulenie na białko jaja stwarza ryzyko objawów alergicznych na alergeny wziewne: pyłku traw, roztoczy kurzu domowego czy alergeny kota i psa. 
Objawy uczulenia IgE-zależnego na mleko (f2), czyli klasyczna alergia na mleko, ujawniają się u dzieci predysponowanych (atopowych) nieco później niż objawy nie będącej alergią nietolerancji mleka. Remisja nietolerancji obserwowana jest u 85% dzieci w wieku 3 lat. Alergia na mleko u niemowląt objawia się bardzo szybkimi reakcjami żołądkowo-jelitowymi i zmianami skórnymi (pokrzywką). Objawy skórne zmniejszają się z wiekiem, natomiast objawy ze strony układu oddechowego i przewodu pokarmowego nasilają  w okresie  4-14 lat. U niemowląt wcześnie uczulonych przez alergeny mleka krowiego występuje ryzyko rozwoju alergii pokarmowych i oddechowych. U dorosłych, wdychane alergeny mleka (np. w proszku) mogą powodować astmę zawodową u pracowników przetwórstwa mlecznego.
Alergia na mięso ryb (f3, dorsz) pod względem częstości ustępuje jedynie alergii na jaja, mleko, orzeszki ziemne i skorupiaki. Może mieć  ciężkie objawy, łącznie z anafilaksją, utrzymuje się całe życie. Główny alergen ryb, parwalbumina, wykazuje termostabilność i lotność. Objawy alergii mogą być wywołane drogą pokarmową i oddechową. Występują niekiedy w czasie krótszym niż 1 minuta po ekspozycji na alergen. Alergia może manifestować się uogólnionymi objawami skórnymi, zespołem alergii jamy ustnej, OAS (ang. oral allergy syndrome), obrzękiem naczynioruchowym; objawami z układu pokarmowego;  oddechowego, a niekiedy anafilaksją wysokiego stopnia. Reakcje alergiczne na pszenicę (f4) – alergeny obecne w mące i przetworach mącznych – są uważane za trzecią pod względem częstości alergię pokarmową, po mleku krowim i jajach kurzych. Do  reakcji na pszenicę zależnych od IgE zalicza się: alergię pokarmową objawiającą się obrzękiem naczynioruchowym, nudnościami, bólami brzucha i anafilaksją; anafilaksję zależną od pszenicy indukowaną wysiłkiem, WDEIA (ang. wheat dependent exercise-induced anaphylaxis) oraz alergię oddechową (astmę piekarza) i alergię skórną (pokrzywkę kontaktową). Reakcje alergiczne na alergeny pszenicy wywołane są przez spożycie produktów mącznych, wdychanie mąki (choroba zawodowa młynarzy, piekarzy i cukierników) oraz przez kontakt ze skórą. Wykazano reaktywność krzyżową między mąką pszenną,  jęczmienną i żytnią. Wskazanie pszenicy jako źródła alergii bywa utrudnione dzięki obecności mąki pszennej w m.in.  produktach mlecznych, mięsnych, rybnych, konserw jarzynowych czy majonezu. Alergia na orzech ziemny (f13) występuje u ok. 10% dzieci, przy czym u 2% jest alergią pierwotną na alergeny orzecha, a u pozostałych jest skutkiem reakcji krzyżowych z alergenami pyłków roślinnych i z roślinnymi alergenami pokarmowymi. Alergia pierwotna na ogół daje silniejsze objawy, włącznie z zagrażającą życiu uogólnioną anafilaksją. Niektóre alergeny orzeszków są odporne na temperaturę i trawienie, a nawet w wyniku ogrzewania  ich alergenność wzrasta.  Alergia na orzeszki ziemne zwykle zaczyna się w dzieciństwie i utrzymuje się przez całe życie. Jedynie u ok. 20% dzieci rozwija się tolerancja. Typowe objawy kliniczne alergii na orzeszki ziemne (bez względu na pierwotny czy wtórny charakter reakcji alergicznej) obejmują obrzęk naczynioruchowy, pokrzywkę, nudności, ból brzucha, wymioty, świszczący oddech i duszność, które zwykle pojawiają się wkrótce po spożyciu orzeszków ziemnych. Znaczna część osób uczulonych nie wykazuje klinicznych objawów alergii (sensytyzacja bezobjawowa).
 Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W przypadku wyniku podniesionego należy oznaczyć IgE specyficzne  dla ekstraktów poszczególnych składników mieszanki lub ich gatunkowo-specyficznych alergenów molekularnych.