IgE sp.I205 - jad trzmiela

Ilościowe  oznaczenie in vitro w surowicy krwi przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do  alergenów jadu trzmiela (i205), przydatne w diagnostyce alergii.  Uczulenie na jad trzmiela jest rzadsze niż na jad innych owadów błonkoskrzydłych, a skład jadu jest gorzej poznany. Wiadomo jednakże, że  zawiera histaminę i dopaminę i inne substancje powodujące degranulację mastocytów. Wykazano wprawdzie, że testy skórne w kierunku jadu pszczół pozwalają na wykrycie większości osób uczulonych na jad trzmiela, to test swoisty dla trzmiela posiada większą czułość, a swoista immunoterapia w kierunku jadu pszczoły jest nieskuteczna w stosunku do jadu trzmiela. Uczulenie na jad trzmiela ma dwa warianty. Pracownicy szklarni, w których trzmiele hodowane są jako owady zapylające i którzy są narażeni na częste użądlenia,  posiadają sIgE nie reagujące krzyżowo z jadem pszczół. Osoby żądlone sporadycznie  przez trzmiele dziko żyjące,  posiadają IgE reagujące krzyżowo z jadem pszczół. Specyficzne IgE rozpoznają różnice pomiędzy jadem trzmieli europejskich i amerykańskich. Tak jak w przypadku jadu innych owadów błonkoskrzydłych uczulenie na jad trzmiela może spowodować ciężką, uogólnioną reakcje anafilaktyczną.  Alergia na jady owadów błonkoskrzydłych, w tym trzmiela,  jest alergią IgE zależną, jednakże bez predyspozycji atopowej. Opisano równie gwałtowne reakcje u  uczulonych osób,  następujące  po wykonaniu testów skórnych w kierunku jadu owadów błonkoskrzydłych. Oznaczenie alergenowo-specyficznej  IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Zakres raportowania testu plasuje się pomiędzy 0,1-100 kU/l, wyniki powyżej 100 kU/l raportowane są jako >100 kU/l. Ilościowe wyniki wyrażone w kU/l są dodatkowo  przypisywane do odpowiedniej półilościowej klasy skali RAST (klasy 0-6) i opatrywane zwięzłym komentarzem klinicznym. Test wykonywany jest w automatycznym analizatorze immunochemicznym, dlatego możliwe jest natychmiastowe zaprogramowanie kolejnych  oznaczeń z badanej  próbki surowicy pozostającej w analizatorze.