Pakiet zwierząt gospodarczych (naskórki: kota, konia, krowy, psa), met.ImmunoCAP.

Ilościowe oznaczenie w surowicy, w oparciu o ekstrakty alergenowe, przeciwciał klasy IgE specyficznych w stosunku do źródeł alergenów obecnych na sierści zwierząt gospodarskich: kota, konia, krowy i psa.
Łupież kota (e1). Alergeny obecne na sierści kota (łupież, naskórek, ślina) posiadają bardzo małe,  lotne, silnie alergizujące i długo utrzymujące się w powietrzu cząstki. Uczulenie na kota wykazuje silną korelację z astmą, zwłaszcza o ciężkim, trudnym do kontrolowania przebiegu. Powoduje również objawy silnego nieżytu nosa i spojówek, rzadziej objawy AZS. Alergia na sierść kota zaczyna się we wczesnym niemowlęctwie i trwa aż do wczesnej dorosłości.
Łupież konia, e3 (sierść konia). Alergia na sierść konia może objawiać się alergicznym nieżytem nosa, zapaleniem spojówek, astmą, pokrzywką, czy alergią pokarmową, czyli objawami miejscowymi lub uogólnionymi, tj. anafilaksją o wszystkich stopniach nasilenia (ARS, I-IV). Uczulenie (pojawienie się sIgE) może mieć miejsce mimo braku kontaktu z koniem, choć częstość uczulenia u  osób bezpośrednio narażonych na kontakt z końmi jest dużo wyższa. Wysuszone alergeny końskiej sierści (łupież, pot etc.), podobnie jak alergeny obecne na sierści kota, mogą uczulać lub wywoływać objawy klinicznej alergii w sytuacjach niespodziewanych,  ze względu na potencjał biernego przenoszenia na znaczne odległości. W przypadku osób mających bezpośredni kontakt ze zwierzęciem, jak i osób narażonych na kontakt pośredni, główną drogą narażenia jest wdychanie cząstek zawierających alergeny. Lotne nośniki alergenów (łupież, cząstki wyschniętego potu) mogą być obecne w środkach transportu publicznego, pomieszczeniach szkolnych lub na przedmiotach codziennego użytku, np. na materacach z końskiego włosia.
Krowa E4. Uczulenie objawia się w postaci alergicznego nieżytu nosa i  astmy, określanych jako najpoważniejsze konsekwencje ryzyka zawodowego,  zapalenia spojówek czy atopowego zapalenia skóry. Częstość uczulenia wzrasta z wiekiem i długością ekspozycji na alergeny, przy czym  w większości przypadków uczulenie pozostaje bezobjawowe. Uczulenie na łupież/sierść stwarza ryzyko alergii zawodowej u hodowców, weterynarzy, etc., lecz dotyczy również osób stykających się bydłem sporadycznie. Alergeny odpowiedzialne za alergię na łupież krów pochodzą również z moczu i śliny. Reaktywność krzyżową z alergenami łupieżu krów wykazują antygeny łupieżu/sierści zwierzyny płowej, psów i alergeny naskórka świnki morskiej.
Łupież psa (e5), sierść-łupież-naskórek. Uczulenie na psy (sierść, łupież, wydzieliny, wydaliny) w ostatnich dziesięcioleciach wzrasta.  Niewielkie cząstki łupieżu psa są lotne, długo utrzymują się w powietrzu i skutecznie rozpraszają, wnikając do górnych dróg oddechowych, oskrzeli i oskrzelików. Przyczyniają się do rozwoju lub zaostrzenia astmy. Alergeny łupieżu reagują krzyżowo z sIgE dla alergenów innych ssaków, stwarzając trudności diagnostyczne i terapeutyczne.
Przeciwciała klasy IgE uczestniczą w mechanizmie prowadzącym do atopowych, anafilaktycznych reakcji alergicznych (miejscowych lub uogólnionych), określonym jako natychmiastowa reakcja nadwrażliwości typu I. Osoby uczulone na obcy antygen zwany alergenem,  posiadają w krwi co najmniej wykrywalne stężenie IgE swoistych dla tego alergenu, podczas gdy u osób zdrowych przeciwciała IgE o takiej swoistości są  nieobecne lub niewykrywalne. Obecne w miejscu wniknięcia alergenu swoiste IgE wzmacniają odpowiedź na alergen, prowadzącą do miejscowego stanu zapalnego, równocześnie nasilając produkcję specyficznej antygenowo IgE, co wzmocnienia i  (czasami) uogólnia alergiczne reakcje zapalne. Nasilenie reakcji alergicznej jest skorelowane ze stężeniem alergenowo-specyficznej IgE, przy czym korelacja ta jest zależna od alergenu. Oznaczenie in vitro poziomu alergenowo-specyficznej IgE, łącznie z wywiadem klinicznym i wynikami innych badań laboratoryjnych, jest pomocne w identyfikacji alergenu odpowiedzialnego za uczulenie. Oznaczenie IgE in vitro nie stanowi zagrożenia dla badanego, które istnieje w przypadków testów skórnych i prowokacji. Ilościowy wynik stężenia sIgE wyrażony jest w kU/l. W teście wykorzystano ekstrakt alergenów opisanych powyżej źródeł alergenów oznaczonych kodem literowo-cyfrowym.